Federer gibi...

128 yıllık ABD Açık, tarihinde ikinci kez pazartesi finali ile sonlandı. Turnuvada şu ana kadar üç kez günlük bazda ziyaretçi rekoru kırıldı. Sanırım bu rekorlar seyirci sayısının kümülatif değerine de etki edecek.
Bence turnuvada en önemli olay tek erkekler yarı finalinde Federer'in Djokovic'i yenmesiydi. Zira 2004'te zirveye ulaştığı günden itibaren ABD Açık'ın hiç bir finalinde dışarda kalmamıştı Federer. Fırtına nedeniyle ertelenen Nadal-Murray yarı finali, ben katılmıyorum ama sürpriz diye nitelendirilebilecek bir finalist çıkardı: Murray.
Benim için sürpriz değildi çünkü, Murray'nin özellikle backhand vuruşlarının düz ve derin olduğu için kaygan zeminde Nadal'ı rahatsız edeceği belliydi. Diğer bir ayrıntı ise Murray'nin servislerinde gizliydi. Servis kutusunun hangi tarafına atarsa atsın, vuruş anında topla raket buluşuna kadar topu nereye göndereceğini gizleyebiliyordu Murray. Bu da Nadal'a sürekli fakeler atmasını sağladı. (Toplam 21 ace) Daha da önemlisi bu fakeler Nadal'ı en güçlü yönü olan servis karşılama vuruşlarında etkisiz hale getirdi.
Kısıtlı sayıda vuruşa sahip Nadal ise İngiliz raketi alt edecek vuruşları yaratamayınca elenmekten kurtulamadı.

UZAYLIYI ÖZLEMİŞİZ
Başta da söylediğim gibi bence en önemli olay Federer ile ilgili. Turnuva boyunca onun bir çok maçını yorumladım. Bu konuda sevgili Hıncal Uluç ağabey ne der bilemiyorum; gerçi merak da etmiyorum diyemem ama bence Federer bu turnuvada ilk günden beri maçlarını sıradan vuruşlar yaparak kazandı. Ona uzaylı dedirten tılsımlı backhand, forehand ve volelerini göremedim.
Bu turnuvada ilk defa stabil, dengeli dahası edilgen bir oyun stratejisi ile yavan bir Federer izledik. Ta ki Djokovic'le oynadığı yarı finalin 3. setinin 5-5 ve 40-40'lık skoruna kadar.

HERŞEY DEĞİŞİVERDİ
Yarı finalin o anında Sırplar'ın harika çocuğu Djokovic, Federer'in backhand bölgesine derin bir vuruş yaparak fileye koştu. İsviçreli raket de kendisine gelen bu sert ve etkili topu, eskiden olduğu gibi bilek ve dirseği ile yaptığı kısa çaprazla geçti.
İşte o vuruş sonrasında her şey değişti. Federer Fransa Açık'ta kaybettiği, Wimbledon'da toprağın altına gömdüğü özgüvenini tekrar hatırladı. Ve ardından oynanan 4. sette izleyenleri hayrete düşürecek o tılsımlı vuruşları yaparak 6-2 gibi farklı bir skorla seti ve maçı kazandı. Umarım aradan geçen 24 saat yeni yakaladığı özgüvenini buharlaştırmaz. Ve bu sabaha karşı onu Murray karşısında yine tılsımlı vuruşları ile izleme şansını yakalarız. Şampiyon Murray olsa bile Federer, Federer gibi oynasın yeter. Çünkü sıradan bir Federer'e kimsenin tahammülü yok.