| 21 Eylül 2008, Pazar |
YOKSUL GENÇLER GİTTİ Kore’ye gönderilen askerlerin çoğu Güneydoğu ve Doğu Anadolu’nun yoksul ailelerinin çocuklarıydı. Bir kısmı gönüllüydü. Onlar da ‘komünizme karşı savaşmanın cennetlik’ olduğu inancıyla gidenlerdi.
Destan değil trajedi
ECEVİT KILIÇ
20.09.2008
Kore Savaşı, tanık askerlerin anlattığı gibi gerçekten "destan" mıydı? Peki, neden bu kadar kayıp verildi? Kaç asker donarak yaşamını yitirdi?..
İLİŞKİLİ HABERLER
19 Eylül 1950... Öğle saatleri...
Ankara Garı'nda korkunç bir kalabalık... Kucağında bir yaşındaki bebeğiyle genç anne de, dört köşeli klasik şapkasıyla baba da, bastonuyla 70 yaşındaki nine de hareket edecek olan trenin etrafında... Savaşa giden askerleri uğurlamak için... Türkiye, Kore Savaşı'na koca bir tugay asker gönderiyordu. Tamı tamına 5 bin 90 kişi.
259 subay, 395 astsubay 18 askeri memur, 4 sivil memur ve 4 bin 414 er.
Türkiye, bunca askeri NATO'ya kabul edilme sevdasıyla gönderiyordu. Adnan Menderes, İsmet İnönü'nün dışarıdaki denge politikasının aksine aktif bir siyaset izleme yoluna gitti. Türkiye, NATO'ya üye olma talebinde bulundu. Ama reddedildi.
Bu sırada SSCB ile ABD arasında ikiye bölünmüş olan Kore'nin kuzey parçasına çullanan ABD, komünizmi dünya yüzünden silmek için savaş başlattı. Amerika'nın talebi üzerine Birleşmiş Milletler, 25 Haziran 1950'de Kore'ye müdahale kararı aldı.
Bu durum NATO'ya girmek isteyen ama bu isteği bir türlü kabul edilmeyen Türkiye'nin Amerika'ya yaranması için bulunmaz bir fırsattı. BM'nin Kore'ye asker gönderme çağrısına karşılık veren ilk ülke Türkiye oldu. Gidecek birliklerin gönüllülük esasına göre oluşturulacağı açıklandı.
Kore'ye gidecek tugayın başına da tuğgeneral Tahsin Yazıcı atandı. Seçilen askerler Ankara'da Etimesgut'ta kısa süreli eğitime alındı. Ama, askerlerin kullanacağı Amerikan M1 piyade tüfeğinin geç gelmesi nedeniyle eğitim yarıda kaldı. Askerler Ankara'da düzenlenen uğurlama töreninden sonra trenlerle İskenderun'a götürüldü.
Oradan da Süveyş Kanalı yoluyla Kore'ye gittiler. 17 Ekim 1950'de de savaşa katıldılar. 22 gün süren uzun deniz yolculuğunda Ankara'daki eğitime yetiştirilmeyen M1 tüfekleriyle atışlar yapıldı. Bir de tugayın gönüllülük esasına göre oluşturulmadığı da ortaya çıktı. Askerlerin çoğu Güneydoğu ve Doğu Anadolu'nun yoksul çocuklarıydı. Sadece bir kısmı gönüllüydü.
Onlar da 'komünizme karşı savaşmanın cennetlik' olduğu inancıyla gidenlerdi.
Ankara Garı'nda korkunç bir kalabalık... Kucağında bir yaşındaki bebeğiyle genç anne de, dört köşeli klasik şapkasıyla baba da, bastonuyla 70 yaşındaki nine de hareket edecek olan trenin etrafında... Savaşa giden askerleri uğurlamak için... Türkiye, Kore Savaşı'na koca bir tugay asker gönderiyordu. Tamı tamına 5 bin 90 kişi.
259 subay, 395 astsubay 18 askeri memur, 4 sivil memur ve 4 bin 414 er.
Türkiye, bunca askeri NATO'ya kabul edilme sevdasıyla gönderiyordu. Adnan Menderes, İsmet İnönü'nün dışarıdaki denge politikasının aksine aktif bir siyaset izleme yoluna gitti. Türkiye, NATO'ya üye olma talebinde bulundu. Ama reddedildi.
Bu sırada SSCB ile ABD arasında ikiye bölünmüş olan Kore'nin kuzey parçasına çullanan ABD, komünizmi dünya yüzünden silmek için savaş başlattı. Amerika'nın talebi üzerine Birleşmiş Milletler, 25 Haziran 1950'de Kore'ye müdahale kararı aldı.
Bu durum NATO'ya girmek isteyen ama bu isteği bir türlü kabul edilmeyen Türkiye'nin Amerika'ya yaranması için bulunmaz bir fırsattı. BM'nin Kore'ye asker gönderme çağrısına karşılık veren ilk ülke Türkiye oldu. Gidecek birliklerin gönüllülük esasına göre oluşturulacağı açıklandı.
Kore'ye gidecek tugayın başına da tuğgeneral Tahsin Yazıcı atandı. Seçilen askerler Ankara'da Etimesgut'ta kısa süreli eğitime alındı. Ama, askerlerin kullanacağı Amerikan M1 piyade tüfeğinin geç gelmesi nedeniyle eğitim yarıda kaldı. Askerler Ankara'da düzenlenen uğurlama töreninden sonra trenlerle İskenderun'a götürüldü.
Oradan da Süveyş Kanalı yoluyla Kore'ye gittiler. 17 Ekim 1950'de de savaşa katıldılar. 22 gün süren uzun deniz yolculuğunda Ankara'daki eğitime yetiştirilmeyen M1 tüfekleriyle atışlar yapıldı. Bir de tugayın gönüllülük esasına göre oluşturulmadığı da ortaya çıktı. Askerlerin çoğu Güneydoğu ve Doğu Anadolu'nun yoksul çocuklarıydı. Sadece bir kısmı gönüllüydü.
Onlar da 'komünizme karşı savaşmanın cennetlik' olduğu inancıyla gidenlerdi.
İLİŞKİLİ HABERLER
Yayın tarihi: 21 Eylül 2008, Pazar
Web adresi: https://www.sabah.com.tr/2008/09/21//haber,15CE624F367144739989F0856A8B9B2A.html
Tüm hakları saklıdır.
Copyright © 2003-2008, TURKUVAZ GAZETE DERGİ BASIM A.Ş.
Gündem Haberleri
Son Dakika | Ana Sayfa | Yazarlar | Çizerler | Günün İçinden | Ekonomi | Gündem | Siyaset | Dünya | Spor | Hava Durumu | Sarı Sayfalar | Dosyalar | Günaydın | Televizyon | Astroloji | Sağlık | Magazin | Teknoloji | Otomobil | Turizm Rehberi | Emlak | İşte İnsan | Sabah Çocuk | Mobil Eğlence | Detaylı Arama | Cuma | Cumartesi | Pazar | Kültür-Sanat | EGazete | Gazete Reklam | Internet Reklam | Künye | Bize Ulaşın
 |
Copyright © 2003-2008 Tüm hakları saklıdır. TURKUVAZ GAZETE DERGİ BASIM A.Ş. | 
|