27 yıl sonra pardon

Her türlü fikrin özgürce tartışılmasının kıymeti, emekli generaller konuştukça ortaya çıkıyor.
Önce "Kürtlere Dağ Türkü dedik, yanlış yaptık" diyen Aytaç Yalman konuştu.
Geçmişe yönelik hata itirafı sırası dün de 12 Eylül darbesinin lideri Kenan Evren'deydi.
Diyarbakır Cezaevi'ndeki işkencelerden ilgisi olmadığını savunan Evren'in asıl çarpıcı sözleri şunlardı:
"12 Eylül'de şöyle bir hatamız oldu. Kürtçe konuşmayı yasakladık. Şöyle yasakladık: Konuşmalarda, mitinglerde, şurada burada Kürtçe konuşulmayacak. Okulda Kürtçe tedrisat yapılamaz dedik."
Bunun büyük bir hata olduğunu kabul eden Evren bugün geldiği noktada Güneydoğu'da hizmet yapan memurun Kürtçe bilmesi gerektiğini savunuyor.
Oysa 12 Eylül darbesi sırasında ortaya çıkıp bu yasağı kınayan, Kürtçe konuşma hakkını savunan insanlar tutuklanıyor, üstüne üstlük işkence ve zulmüyle tarihe geçen Diyarbakır Cezaevi gibi yerlere gönderiliyordu.
Doğruyu elbette o dönemde de gerçeği haykıranlar, haksızlığa sesini yükseltenler yapıyordu.
Yanlış olan, fikrin baskıyla, zindanla susturulmasıydı.
30 yıl önce o sesini yükseltenler dinlenseydi, Türkiye belki bugün bu kadar sancılı bir süreçten geçmezdi.
12 Eylül'ün yasakçı atmosferi hiçbir zaman tam olarak silinemedi.
O dönemin yasakçı, baskıcı ruhu hâlâ yüreklerde yaşıyor.
Bugün de tek çözümü şiddette görenler, farklı fikir ve görüş ileri sürenleri susturmaya, bastırmaya çalışıyor.
Serbest bir tartışma ortamının bulunmadığı durumlarda sağlıklı çözüm yolları geliştirmek mümkün olamaz.
O dönemin yasaklarını koyanlar bile bugün hatalarını kabul ediyorlar.
Bugün de sadece sesi daha gür çıkanların dedikleri yapılırsa, 30 yıl sonra yeni bir özeleştiri dönemine tanıklık etmek durumunda kalabiliriz.
Akıllı toplumlar yakın geçmişteki hatalarından ders alabilenlerdir.
Hatayı kabul etmek yetmez, doğru dersi çıkarıp tekrarlamamak önemlidir.
Bunun için hukuk kuralları içinde herkesin görüşüne saygı duymak gerekir.
Demokrasinin önemi buradan kaynaklanır.
Demokrasi bu nedenle mevcut sistemler içinde en iyisidir.