Basının hali ve çözüm yolları

Şöyle biraz kenara çekilip bakmayı başarırsak, mesleğimizin dışarıdan çok iyi görünmediği gerçeğini hemen fark ederiz.
Öncelikle hastalığa doğru teşhisi koymamız gerekiyor, bunun birinci nedeni devletin ekonomideki rolüdür.
Özellikle parçalı koalisyonlar döneminde zayıf hükümetler iktidarda kalma uğruna sırtlarını başta gazeteler olmak üzere medyaya dayamış, bunun bedelini de çeşitli yollarla ödemişlerdir.
Kimi patronların aşırı biçimde yararlandığı bu sistem, son aşamada medya yöneticilerine de yansımış ve dünyada eşi benzeri pek görülmeyen (Çünkü ticari olarak karşılığı verilemeyen olaylar söz konusudur) medya zenginleri çıkmıştır.
Bunun bir alt kademesi ise halkla ilişkiler şirketlerinin memuru gibi çalışan gazeteci tipinin ortaya çıkması olmuştur.
Bu hastalıklı bir durumdur, böyle devam edemez.
Medya da bankacılık sistemi gibi bir düzelme ve kendine gelme döneminden geçecektir ve mutlaka geçmelidir.
İkinci olarak, asıl işi medya olmayan patronların bu işe girmesi sonucu haber değil, çıkara dayalı ilişkiler öne çıkmıştır. Bu da "tetikçi" diye adlandırdığımız gazeteci tipinin güçlenmesine yarayan bir süreç olmuştur.
İşin acı yanı şimdi bu tetikçilerin çıkıp internet medyasında insanlara ahlak dersi vermeye kalkmaları oluyor tabii.
Patronun rakiplerini sadece patron istediği için döven tipler "iyi gazeteci" unvanına layık görülmüştür.
Bu sağlıklı bir yol değildir.
Tedavi için önce hastalığı doğru teşhis etmemiz gerekir.
Bunun ardından tedavi yollarını tartışabiliriz.
Birinci olarak, Türkiye'nin asıl sorunu; siyasi iktidarın zenginlik dağıtım merkezi olduğunu ve bunun değişmesi gerektiğini kabul etmemizdir.
Siyasi iktidarın zenginliği ve zenginleri belirlediği bir sistemde, sağlıklı bir medya yapısına kavuşamayız.
İkinci olarak, bu Basın Konseyi gibi saçmalıkları bir kenara atıp liberali, muhafazakârı bir araya gelip mesleğin temel ilkeleri konusunda uzlaşmalıyız.
Üçüncü olarak, denge gözetme kuralını bırakıp mesleği çıkar amaçlı kullananları ortaklaşa teşhir etmeliyiz.
Bunlar elbette medyada ideal düzeni sağlamaz ama birbiriyle sürekli kavga eden, ilkelerini sürekli tartışan bir medya görüntüsüne daha fazla izin vermez.