  |
|
Zaferin gizli kahramanı
Galatasaray Futbol A.Ş.'nin başına Adnan Sezgin getirilince istifası beklenen ama istifa etmeyen Sportif Direktör Bülent Tulun, tek bir yetkilinin ortaya çıkmadığı en parasız günlerde futbolcularına destek oldu.
Zaferler önce kendi evlatlarını yer!..
Evet, ama sevgiyle, dayanışmayla ve kendine özgü mizansenleriyle takımını şampiyonluğa taşıyan Bülent Tulun'un görevde kalması, Başkan Özhan Canaydın'ın ondan memnun olduğunu düşündürüyor.
İnsan hem 'insan', hem Galatasaraylı olunca bir başka oluyor. Bülent Tulun gibi... Nefret etmeyi bilmeyen bir adam Bülent Tulun. İyi bir şey mi, kötü bir şey mi, onu da bilmeden nefret edemiyor üstelik... Doğası bu. Ayrıcalıklı ama çok da hiyerarşik bir düzende uyuduğu yatakhanesinin koridorlarında, dövmek dahil her türlü hakkı üzerinde hissettiren 'ağabey'lerinin sabahları diş fırçalama kuyruğunda habire önüne geçmesine isyan eden, 'sıra daha size gelmedi' diyebildiği için tokat yiyen, 'bu ağabeyle bir daha konuşmayacağım' diye karar verip, ertesi sabah unutarak konuşan, gülen, söyleyen, büyüyünce de, o 'tatlı arıza' halini sürdüren yaramaz bir çocuk... Evet, o hala çocuk. Eğitimli, zeki, hiperaktif, üstelik 'mektepli'. Uzun yıllar iş yaşamında profesyonel bir hayatı sürdüren Bülent Tulun, Cottor Bar, Levis Strausse, Mavi Jeans, Narin, son olarak da Galatasaray Spor Kulübü'ndeki görevlerinde insan faktörünü ön plana çıkarma becerisini, daha doğrusu yeteneğini sergilemiş koca çocuk.
ŞAMPİYONLUK VAKAR İSTER
Meselelerin, sorunların, krizlerin en fevri adamı olmasına rağmen, hazırlıksız da yakalansa dimdik ayakta durmayı ve tutmayı, çalışma koşullarının cilvesi olarak benimsemeyi ve şekillendirmeyi akıl etmiş bir adam. Galatasaraylılık ibadet gibi bir şey olmalı onun için. Sakıncası yok, çünkü o da gayet derinden biliyor ki, Galatasaray çok vakur bir camia, hatta cemaat... O yüzdendir ki, Galatasaray parasızlıktan inlerken, dört buçuk ay para almamış, parayı sağlayacak insanları karşısında görememiş futbolcuların karşısına bir tek o çıkmış, kendini onlardan biri gibi, aynı takımdan hissettirebilmiş, futbolcunun yaşananları antrenmana çıkmayarak değil, gayet yaratıcı bir şekilde 'çalışarak protesto' etmesini sağlamış, üç ay sakalını kesmeyerek kederini göstermiş, üzüntüsünü futbolcusuyla paylaşmış bir adam olarak şampiyonluğun 'kahraman olmak istemeyen kahraman'ı olmuş.. Ama 'Zaferler önce kendi evlatlarını' yermiş... Ya da Büyük Başkan Faruk Süren'in deyimiyle 'Galatasaray'a hizmet cezasız kalmaz!' Güzel laf, oturuyor yerli yerine. Özhan Canaydın'ın ya da yönetimin istediği ne? Rezervasyoncu sportif direktör... Mi acaba? E onu çok sıradan bir insan da yapabilir... Ama Bülent Tulun sıradan olamaz, olmaz. Canaydın geri planda bir sportif direktör istese de, Bülent Tulun'u gayet yakınen tanıyor. Ya içinden 'Aferin Bülent, iyi yapıyor' demişse bu en zorlu yıl boyunca. Adnan Polat'lı yeni dönemde Galatasaray Futbol A.Ş.'nin başına Adnan Sezgin getirilmiş olmasına rağmen Bülent Tulun neden istifa etmedi de, devam dedi? Özhan Canaydın'ın olası iç sesini mi duydu gaipten? Bunu mu hissediyor? Adnan Polat'ı tanımayan yok. Bülent Tulun'un yöneticilik yaptığı dönemde aynı yönetim kurulunda çalışan, sakin, sağduyulu, fevri olmayan, düşünerek konuşan bir adam. Sevilen, saygı duyulan ağır Galatasaraylı. Ya Adnan Sezgin? Bülent Tulun yöneticiyken kulüpte idari menajerlik yapan, ama sonra başka rakip takımlarda da çalışan Adnan Sezgin. Bakınız İstanbulspor geçmişi. Bülent Tulun'un böylesi bir profesyonel misyonu yok işte. Belki de o yüzden bu sene insan yüzüne çıktı da konuştu, o  en zor günlerinde takımı bir arada tutabilecek gücü buldu kendinde, yalansız ve de dolaysız bir şekilde. Tulun, 1996 ile 2001 seneleri arasında Faruk Süren'in fahri futbol danışmanı olarak çalışan, geçmişinde profesyonel futbol oynamış, hakemlik yapmış, dört dönem futbol federasyonunda görev almış, hayatı boyunca futbolla haşır neşir, sonra da 'emredildiği' için ruhen bağlı olduğu kulüpte çalışmaya başlayan, Galatasaray'da olmazsa gidip de bilmemne sporda çalışmamış, çalışmayacak bir adam. Çünkü onun tek bir kimliği var, Galatasaraylılık. O kimliği bozmayacak kadar şahsiyetli, 'sahici heyecanların' adamı. Onun rahatlığıyla kendinde pek çok hakkı görmüş olabilir. Bülent Tulun, her ne kadar düz duvara tırmanacak kadar enerjik, hazırcevap ve kurt dursa da, iç dünyasında gözüktüğünden daha öfkesiz, kendisiyle barışık bir adam. Çabuk tepki verir, doğru, ama aynı zamanda akıllı da bir adam. Müptezel Fenerbahçeli Mehmet Ali Erbil'in 'Türkiye Kupası'nı Beşiktaş, Türkiye Ligi'ni Fenerbahçe, Galatasaray da Babaeski'yi alır' demecinin ardından, patlattığı 'Mehmet Ali zaten sıhhati iyi olmayan bir çocuk, kendisine acil şifalar diliyorum, bol C vitamini alsın, ananas yesin," cevabını hatırlarsınız... Şampiyonluğun ardından ise Adnan Sezgin'in varlığı söz konusu olduğunda bu gelişmenin onu rahatsız edeceğini ve istifa edeceğini düşünenler yanıldı işte. Bu tip camialarda çok hassas dengeler vardır, hazırlanmış tuzaklara düşmemek lazımdır. Aman dikkat. O da dikkatli bir adam. Belki tam da bu yüzden Sezgin hakkında ser verip, sır vermiyor. Her konuda patlamış mısır gibi konuşan Bülent Tulun, nedense kendisine yöneltilen Adnan Sezgin sorularına müthiş bir incelik, zerafet ve özenle cevap veriyor, hatta vermiyor. O her zamanki gibi, futbolcuların işlerini kolaylaştırmaya çalışan teknik heyetten birisi olmaya devam edecek...
YENİ KİMYA TUTACAK MI?
Adnan Sezgin'li önümüzdeki sezon Tulun'la Galatasaray'ın kimyası bozulacak mı, dengeler nasıl kendini bulacak, kimya tutacak mı, taşlar yerine nasıl oturacak, merak konusu... Bundan sonraki zorluk şu gelinen noktayı korumak olmalı. Bu kimya tutmazsa, eski kimyaya dönülür gibi gibi. Hani, hangi kimya uygunsa Galatasaray için, o kimya... Bu sene mucizevi gelişmeler yaşadık, kimlerin sayesinde? 'Kol kırılır yen içinde kalır' derler ya, öyle de değil. Bülent Tulun zamanında Galatasaray'ın resmi internet sitesinde futbolcularının paralarını almadıkları için tek başlarına, hocasız antrenmana çıktıklarını, Song'un 'motivasyonum bozuk, paramı alamazsam bu maçta oynamam, çünkü konsantre değilim' dediğini bile birebir yazan adam o. Maçların sonlarında dönüş yolunda paraları alamadıkları halde coşkuyla şarkı söyleyen, söyleten, oynayan, tempo tutan, yeri geldiğinde futbolcusuyla entelektüel birikimini paylaşan, akıllı fıkralar anlatıp insanları yerle bir eden hayat adamı, futbol adamı, harbi Galatasaraylı... Hayatla kurduğu ilişki o marazdan geçiyor anlaşılan. Böyle maraz dostlar başına... 'Mektepli' olmasak bile, gönülden her Galatasaraylı'nın futbolculara olduğu kadar, ona da en çok teşekkür ettiği bir sezon. Bir bildiği mi var? Ayrılsa daha mı kahraman olurdu, sarı-kırmızı sevimli şeytan?..
Şebnem İYİNAM
|
