Sevgili Savaş Abi, Güldünya'nın haberini gazetelerden okudum ve çok üzüldüm. Umut bebek için ise kendi çocuğumun başına gelmiş gibi kahroldum. Benim de bir kızım var, şu an annemin yanında. Bebeğime sağlık sorunlarımdan dolayı annem bakıyor. Güldünya'nın haberini izledikten sonra anne olmanın farkına vardım. Bebeğimi ne kadar çok özlediğimin de... Benim yaşım 22 ve 3.5 senelik evliyim. Kızılcahamam'da oturuyorum. Bizim mahallede 17 yaşına gelmiş kız eğer evlenmemişse evde kalmış sayılır. Bu düşüncelerden kurtulamamış cahil kesimin fazla olduğu bir yerde oturmaktayım. Kızılcahamam'da ve cehaletin ortasında çocuklarımız yetişiyor. Buna kahroluyorum. Sizden tek ricam lütfen Umut bebeği, 2 ay bakan aileye versinler. Doğurmak önemli değildir, önemli olan bakmaktır, büyütmektir. Umut'u o ailenin en iyi şekilde yetiştireceğine inanıyor ve onlara saygı duyuyorum. Şekernaz Kaymaz'ın yüreğinde hissettiği üzüntüyü anne olamayan biri anlayamaz. Umut bebeğin o aileye verilmesi için elimizden geleni yapalım. Sevgilerle... Elif Yücekaya/Kızılcahamam
