| 22 Kasım 2008, Cumartesi |
Dikkat! İpler çocukların elinde
NESLİHAN TUNÇ
21.11.2008
Birçok evde çocuklar hükümdarlığını ilan etmiş durumda. Uzmanlar, ebeveynlerin çocuklarına söz geçiremediğini söylerken, aslında otorite kurmanın düşünüldüğü kadar zor olmadığını belirtiyorlar ..
O minik, sevimli, biricik çocuğunuz kimi zaman küçük bir şeytana mı dönüşüyor? Sizi parmağında oynatıyor ve her şey onun istediği gibi mi oluyor? Durum gerçekten vahim olsa da merak etmeyin, yalnız değilsiniz. Günümüzde evde hükümdarlığını ilan etmiş o kadar çok çocuk var ki... Bizler babamızın 'höt' demesi, annemizin bir bakışıyla hizaya geçerken ne oldu da yeni kuşak çocuklar bu hale geldi? diye sorduğumuz Aile terapisti Güler Ann bunu şöyle yanıtlıyor: "Çoğumuzun anneğbabası zamanında disiplin, 'saygı' adı altında, aslında korkuya dayalıydı.
Bugünkü neslin değer yargıları, bakış açısı ve yaşam tarzı da hemen her alanda bir öncekinden öylesine farklı ki, anneğbabalarımızın yöntemlerini benimsememiz neredeyse imkansız.
Çocuklarımıza birey olarak davranmanın, onlara seçenekler sunmanın önemini, özgüvenlerini kazandırmak için fazla sıkmamamız gerektiğini duyuyoruz. Ancak bu yeni doğru' için modelimiz yok. Sonuç olarak da bugünün anneğbabaları ne yapacaklarını bilmiyor ve çocuklarına söz geçiremiyorlar."
HÜKÜMDAR SİZ OLMALISINIZ...
Günümüz çocuklarının ebeveynlerini yalnızca parmaklarında oynatıp, istediklerini elde etmekle de kalmadıklarını söyleyen Güler Ann, anne babalarına küfredip vurabildiklerini ekliyor: "Biz ise çocuklarımızın bizden korkmamalarını, bizimle arkadaş gibi olmalarını ve onlarla yakın bir ilişki kurabilmeyi arzu ediyoruz. 'Hayır,' dersek bizi sevmeyebilirler diye endişe ediyoruz.
Oysa çocuklar iki-üç yaşından itibaren istediklerinin olabilmesi için bazı sorumlulukları yerine getirmeleri gerektiğini öğrenmeliler. Örneğin, üç yaşında çizgi filmi seyretmek istiyorsa önce oyuncaklarını toplaması, 10 yaşında bilgisayarı kullanmak için de önce ödevini bitirmesi gerektiğini bilmeliler." Evde küçük bir hükümdar olmasının önüne geçmek istiyorsanız, öncelikle çocuğunuzun yaşına uygun, net ve uygulanabilir kurallar oluşturmanız gerektiğine dikkat çekiyor Ann: "Çocuğunuzun olumsuz davranışlarını pekiştirmemeye de dikkat etmelisiniz.
İyi davranışlarını yakalamaya ve onlara olumlu ilgi göstermeye dikkat etmeliyiz.
Çocuğu her konuda ikna etmeniz gerekmiyor.
Kuralın nedenini bir kez anlattıktan sonra uygulamaya geçebilirsiniz.
Unutmayın, hükümdar siz olmalısınız."
BAĞIRMADAN DİSİPLİN
İşler kontrolden çıktıktan sonra bazı ebeveynler, çocuğu disipline sokmak için baskı, bağırma, azarlama hatta dövmeye kadar farklı yöntemlere başvurabiliyor. Oysa sesimizi yükseltmeden de çocuğumuzu disipline etmemizin mümkün olduğu görüşünde Ann: "Bağırdığımız zaman bağırmanın kabul edilebilir bir davranış olduğu mesajınızı vermiş oluyoruz. Dövünce de vurmanın. Örneğin, kardeşiyle kavga etmekte olan bir çocuğa avazımız çıktığı kadar 'Ben sana bağırma, vurma demedim mi?' deyip, bir tane de patlattığımızda bu, sadece çocuğun kafasını karıştırmaya neden olur." Aileleri en çok zora sokan durumlardan biri de çocuklarının geçirdiği öfke nöbetleri. Ortada bir sebep yokken kendini yere atıp, tepinen çocukların sayısı oldukça fazla. Güler Ann bunun düzeltilmesi en kolay davranış olduğunu söylüyor: "Böyle yaptığında istediğinin hiçbir zaman olmamasını sağlayın yeter. Ağlamasının yaptırımının olmadığını öğrenmiş olan çocuklar ağlamazlar. Eğer çocuk bu öfke nöbetlerinin sonucunda olumlu veya olumsuz bir ilgi alıyorsa bunu sıkça tekrarlaması normaldir. Nedeni ise diğer davranış sorunlarında olduğu gibi psikolojik bir sorun değil, anneğbabanın yanlış yönlendirmesidir."
Bugünkü neslin değer yargıları, bakış açısı ve yaşam tarzı da hemen her alanda bir öncekinden öylesine farklı ki, anneğbabalarımızın yöntemlerini benimsememiz neredeyse imkansız.
Çocuklarımıza birey olarak davranmanın, onlara seçenekler sunmanın önemini, özgüvenlerini kazandırmak için fazla sıkmamamız gerektiğini duyuyoruz. Ancak bu yeni doğru' için modelimiz yok. Sonuç olarak da bugünün anneğbabaları ne yapacaklarını bilmiyor ve çocuklarına söz geçiremiyorlar."
HÜKÜMDAR SİZ OLMALISINIZ...
Günümüz çocuklarının ebeveynlerini yalnızca parmaklarında oynatıp, istediklerini elde etmekle de kalmadıklarını söyleyen Güler Ann, anne babalarına küfredip vurabildiklerini ekliyor: "Biz ise çocuklarımızın bizden korkmamalarını, bizimle arkadaş gibi olmalarını ve onlarla yakın bir ilişki kurabilmeyi arzu ediyoruz. 'Hayır,' dersek bizi sevmeyebilirler diye endişe ediyoruz.
Oysa çocuklar iki-üç yaşından itibaren istediklerinin olabilmesi için bazı sorumlulukları yerine getirmeleri gerektiğini öğrenmeliler. Örneğin, üç yaşında çizgi filmi seyretmek istiyorsa önce oyuncaklarını toplaması, 10 yaşında bilgisayarı kullanmak için de önce ödevini bitirmesi gerektiğini bilmeliler." Evde küçük bir hükümdar olmasının önüne geçmek istiyorsanız, öncelikle çocuğunuzun yaşına uygun, net ve uygulanabilir kurallar oluşturmanız gerektiğine dikkat çekiyor Ann: "Çocuğunuzun olumsuz davranışlarını pekiştirmemeye de dikkat etmelisiniz.
İyi davranışlarını yakalamaya ve onlara olumlu ilgi göstermeye dikkat etmeliyiz.
Çocuğu her konuda ikna etmeniz gerekmiyor.
Kuralın nedenini bir kez anlattıktan sonra uygulamaya geçebilirsiniz.
Unutmayın, hükümdar siz olmalısınız."
BAĞIRMADAN DİSİPLİN
İşler kontrolden çıktıktan sonra bazı ebeveynler, çocuğu disipline sokmak için baskı, bağırma, azarlama hatta dövmeye kadar farklı yöntemlere başvurabiliyor. Oysa sesimizi yükseltmeden de çocuğumuzu disipline etmemizin mümkün olduğu görüşünde Ann: "Bağırdığımız zaman bağırmanın kabul edilebilir bir davranış olduğu mesajınızı vermiş oluyoruz. Dövünce de vurmanın. Örneğin, kardeşiyle kavga etmekte olan bir çocuğa avazımız çıktığı kadar 'Ben sana bağırma, vurma demedim mi?' deyip, bir tane de patlattığımızda bu, sadece çocuğun kafasını karıştırmaya neden olur." Aileleri en çok zora sokan durumlardan biri de çocuklarının geçirdiği öfke nöbetleri. Ortada bir sebep yokken kendini yere atıp, tepinen çocukların sayısı oldukça fazla. Güler Ann bunun düzeltilmesi en kolay davranış olduğunu söylüyor: "Böyle yaptığında istediğinin hiçbir zaman olmamasını sağlayın yeter. Ağlamasının yaptırımının olmadığını öğrenmiş olan çocuklar ağlamazlar. Eğer çocuk bu öfke nöbetlerinin sonucunda olumlu veya olumsuz bir ilgi alıyorsa bunu sıkça tekrarlaması normaldir. Nedeni ise diğer davranış sorunlarında olduğu gibi psikolojik bir sorun değil, anneğbabanın yanlış yönlendirmesidir."
Yayın tarihi: 22 Kasım 2008, Cumartesi
Web adresi: http://www.sabah.com.tr/2008/11/22/ct/haber,148FD01E8381490D992C060F35363A0A.html
Tüm hakları saklıdır.
Yaşama Dair Haberleri
Son Dakika | Ana Sayfa | Yazarlar | Çizerler | Günün İçinden | Ekonomi | Gündem | Siyaset | Dünya | Spor | Hava Durumu | Sarı Sayfalar | Dosyalar | Günaydın | Televizyon | Astroloji | Sağlık | Magazin | Teknoloji | Otomobil | Turizm Rehberi | Emlak | İşte İnsan | Sabah Çocuk | Mobil Eğlence | Detaylı Arama | Cuma | Cumartesi | Pazar | Kültür-Sanat | EGazete | Gazete Reklam | Internet Reklam | Künye / İletişim | Bize Ulaşın
 |
Copyright © -2008 Tüm hakları saklıdır. TURKUVAZ GAZETE DERGİ BASIM A.Ş. | 
|