Hobinin de bir sınırı var tabii!

Deniz taşımacılık şirketi sahibi aynı zamanda Deniz Ticaret Odası Lojistik Komitesi'ndeki beş üyeden biri olan Sibel Metin 'Havva ve Su' adlı bir albüm yaptı. 45 yaşındaki Metin 'etnik' diye nitelendirdiği albümünü her ne kadar hobi olarak görse de, aslında gençliğinin intikamını alıyor. Metin ilkokuldan sonra konservatuvarı kazanmış ama ailesi onun müzikle ilgilenmesini istememiş. O da şarkılarını biriktirmiş ve şimdi herkes dinlesin istiyor...

* Konservatuvara aileniz izin vermediği için gidememişsiniz. Ne üzerine eğitim aldınız?
İki üniversite bitirdim. İngiliz Dili ve Rus Dili okudum. 20 yıldır deniz taşımacılık işi yapıyorum. 18 yıldır da şirket sahibiyim. Tüm dünya çapında konteyner gemileriyle taşıma yapan, dünya üzerinde de 86 ülkede acentalığı olan bir şirketim var.

İÇİMDE ÇALAN ORKESTRA
* Albüm çıkarmaya hangi duyguyla karar verdiniz?
Ağabeyim ve babam da müziğe yatkın. İlkokuldan sonra konservatuvara girdim. Ama birkaç ay sonra ailem buradan aldı beni. Koleje gittim ve arkasından da üniversiteye. Evlilik, şirket, çocuk derken müziği hep erteledim. Son yıllarda içimde baskılanan her şey yerinden çıkmaya başladı. Uykumda bile şarkılar duyuyordum. İçimde çalan orkestra beni uykumdan kaldırıyordu. Sonra onları dışarı vurmak ihtiyacı hissediyorsunuz. Yedi yıl önce ikinci evliliğimi yaptım. İlk kez orada topluluk içinde kendi şarkımı söyledim. Müzisyen bir arkadaşım çok beğendi. Dört yıl önce stüdyoya girdim. Albüm bir yılda bitmişti. Ama ben ayak sürttüm.

* Aileniz nasıl karşıladı?
24 yaşında bir kızım var. Başlarda hiç inanmıyordu bu albümü çıkartacağıma ama albüm çıkınca en çok o sevindi. Benimle gurur duyduğunu söylüyor. Eşim Doktor Roland Ney zaten İsviçre'de yaşıyor. Kliniği var orada. O da çok destekliyor beni.

* Şarkılar da size ait...
Evet, üç farklı aranjörle çalıştım. Ozan Çolakoğlu, Semih Erdoğan, Serkan Sönmezocak var.

* Ozan Çolakoğlu Tarkan'ın aralarında olduğu starlarla çalışıyor hep. Bir de sizinle çalışmış galiba...
(Gülüyor) Biraz öyle oldu. Zaten albümü elime aldığımda şaka gibi geldi. Albümü rafta görmek beni daha çok etkiledi. Bir müzik mağazasında çok satanlara koymuşlardı üstelik. 'Herhalde yanlışlık oldu' dedim bir kaç kere daha gittim, oradaydı.

* Albümün satması sizi niye bu kadar şaşırtttı?
Yok , çok satmıyor zaten, ben albümü para kazanmak, şöhret olmak için yapmadım. Ben sadece içimdeki müziğin dışarı çıkmasını istedim. Ama hayalim, bir gün Rumeli Hisarı ya da Harbiye'de sahneye çıkmak... Bu iki yer benim çok önemli. Ama tabii konser aşamasına gelebilir miyim bilemem...

* Albüme ne kadar para harcadınız?
Ben bu işten zarar edeceğimi bildiğim için hiç hesaplamadım çünkü o hesabı yapsaydım bu işe giremezdim. Biz de parayı sokakta bulup etrafa atmıyoruz. İkinci albümü düşünüyorum ama çok pahalı bir hobi haline gelirse biraz zor. Hobinin de bir sınırı var tabii!