Ey Türk gençliği

Biraz gündemde tutabilmeye çalışıyorum; çünkü az kişiyi ilgilendirse de memleketin büyük adaletsizlikler silsilesinde, pek kimsenin de görmek (ve duymak) istemediği bir konu:
Askeri okullardan ayrılanlara bindirilen tazminat yükü.
Çoğu mütevazı ve yoksul ailelerden bu gençler, öğretim, giyim, yemek bedellerinin tazminatını ödemeye itiraz etmiyor. Ama adeta bir "askeriyeyi terk cezası ve kalanlara gözdağı, rehinelik bedeli" gibi, sonradan icat edilmiş "Personel ve amortisman gideri" diye iki ağır bedelin hayatlarını esir alışına kahroluyorlar.
Hangi devlet okulunda "milletin parası" denip böyle meblağlar talep ediliyor?
Devlet üniversitelerinde kamu kaynaklarıyla okuyarak iyi bir meslek, iş veya gelir sahibi olanlar bir şey ödüyor mu? Ayrılanlar? Kamu eğitimi ne?
Vergi, imar, sicil afları, yurtdışına kaçırılmış paraya teşvik getirebilen, trilyonları görmezden gelen devletin şahinliği bu dar gelirli aile çocuklarına mı geçiyor?

" 1999'da Kuleli'yi kazandım. 2003'te Kara Harp Okulu'na devam ettim. İki senemi Harbiye'de tamamladım. Askerlik mesleği yapamayacağımı anladım.
Ailemin durumundan ötürü ayrılamamıştım. Psikolojim bozuldu, çok yıprandım, bunaldım ve okuldan ayrıldım. Ayrılmamı ailem hiç istememişti. Halimi bildikleri için mecburen kabul ettiler.
ÖSS'ye hazırlandım ve bir üniversitenin matematik bölümünü kazandım. İkinci sınıftayım. Öğrenim ve katkı kredisi (12 ay x 180 TL), belediyenin (8 ay x 60 TL; önümüzdeki sene verilmeyecek) bursu, Esnaf Derneğinin(8 ay x 50 TL) verdiği burs; toplam 290 TL ile okumaya çalışıyorum. Yarı zamanlı işler bulup çalışıyorum, giderleri karşılamak için.
Harbiye'den ayrıldığımda tazminat karşımıza çıktı . Tazminat davası iki yıldır devam ediyordu. 9 Mart 2009 günü icra dairesinden 99.174,00 TL'lik kâğıt geldi. Maliye Bakanlığı'ndan taksitlendirme istedim. Takdir edersiniz, büyük miktarda borcun taksitleri de büyük olacak.
Sahip olduğumuz hiçbir gayrimenkul yok. Babam 65 yaşında, bakkal dükkânı çalıştırıyor. Ev de bakkal da kira. 435,30 TL'lik Bağ-Kur emekli maaşı alıyor. İlkokul mezunu. Annem 54 yaşında ev hanımı. İlkokul mezunu. Annem syringoma denen bir tümörden 5 yıl önce ameliyat oldu. Ve tekrar tümör oluştu. Tekrar ameliyat gerekiyor. Maddi sıkıntı yüzünden olamıyor. Milyonda bir görülen hastalıkmış.
Bu kadar yüksek tazminatın altından nasıl kalkacağız? Bütün bunlar için büyük vicdan azabı çekiyorum. Başka ne yapabilirim? İşte acı tablo bundan ibaret."


Yasal Uyarı: Yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm hakları Turkuvaz Medya Grubuna aittir. Kaynak gösterilse dahi köşe yazısı/haberin tamamı özel izin alınmadan kullanılamaz.
Ancak alıntılanan köşe yazısı/haberin bir bölümü, alıntılanan habere aktif link verilerek kullanılabilir.

Ayrıntılar için lütfen tıklayın