| 14 Eylül 2008, Pazar |
Ümraniye’deki bu cami inşaatı, geçen yıllarda ürettiği ucuz ve kalitesiz estetikle tartışma konusuydu.
İLİŞKİLİ HABERLER
"M. Âkif'in 'Cami'si ile Kemal'in ki bir değil"
13.09.2008
- Peki ya bu estetiğin popüler yansımasına bakınca ne görürsünüz?
- Yine, Yahya Kemal'e bir atıfta bulunmak isterim: Üstatla yaptığı sohbetlerden birinde, Servet Sami Uysal şöyle soruyor Kemal'e: "Mehmed Âkif de, siz de İslam şairisiniz, aranızda ne fark var?" Kemal'in yanıtı şudur: "Âkif İslam akaidinin (imanının, dogmasının, şeriatının) şairidir; bense, İslam şiirinin şairiyim. İşte ben bunu, cami örneğiyle açıklamak isterim. Cami, bu bağlamda son derece önemli konumdadır. Örneğin Âkif için cami, Müslümanların bir araya gelerek, topluca Allah'a ibadet ettikleri bir mekândan ibarettir. Dolayısıyla Âkif için Ümraniye'de görgüsüz bir müteahhit tarafından yapılmış ve hiçbir estetiği olmayan bir cami ile, Sinan'ın Selimiye'si arasında, bir fark yoktur. Çünkü ikisi de, Müslümanların topluca Allah'a ibadet ettikleri bir mekândır. İster Ümraniye'de herhangi bir BTB'li bir cami olsun, ister Süleymaniye olsun, fark etmez. Yahya Kemal için mesele böyle değil; Kemal için ikisi arasında şüphesiz bir fark vardır. Çünkü Selimiye, her şeyden önce İslam estetiğinin plastik mükemmeliyetini temsil eder. Şimdi, bu örnekten yola çıkarak ve Türkiye'de özellikle cami mimarisinin son yıllarda gösterdiği vahim gelişmeye bakarak şu sonuca varmamız mümkün olabilir: İslamda artık estetik değil, akait ön planda; İslam'ın bir medeniyet olduğu, hatta estetik - artistik bir medeniyet olduğu giderek göz ardı ediliyor ve onun yerine, bir akaitçi estetiksizlik hâkim olmaya başlıyor.
- Yine, Yahya Kemal'e bir atıfta bulunmak isterim: Üstatla yaptığı sohbetlerden birinde, Servet Sami Uysal şöyle soruyor Kemal'e: "Mehmed Âkif de, siz de İslam şairisiniz, aranızda ne fark var?" Kemal'in yanıtı şudur: "Âkif İslam akaidinin (imanının, dogmasının, şeriatının) şairidir; bense, İslam şiirinin şairiyim. İşte ben bunu, cami örneğiyle açıklamak isterim. Cami, bu bağlamda son derece önemli konumdadır. Örneğin Âkif için cami, Müslümanların bir araya gelerek, topluca Allah'a ibadet ettikleri bir mekândan ibarettir. Dolayısıyla Âkif için Ümraniye'de görgüsüz bir müteahhit tarafından yapılmış ve hiçbir estetiği olmayan bir cami ile, Sinan'ın Selimiye'si arasında, bir fark yoktur. Çünkü ikisi de, Müslümanların topluca Allah'a ibadet ettikleri bir mekândır. İster Ümraniye'de herhangi bir BTB'li bir cami olsun, ister Süleymaniye olsun, fark etmez. Yahya Kemal için mesele böyle değil; Kemal için ikisi arasında şüphesiz bir fark vardır. Çünkü Selimiye, her şeyden önce İslam estetiğinin plastik mükemmeliyetini temsil eder. Şimdi, bu örnekten yola çıkarak ve Türkiye'de özellikle cami mimarisinin son yıllarda gösterdiği vahim gelişmeye bakarak şu sonuca varmamız mümkün olabilir: İslamda artık estetik değil, akait ön planda; İslam'ın bir medeniyet olduğu, hatta estetik - artistik bir medeniyet olduğu giderek göz ardı ediliyor ve onun yerine, bir akaitçi estetiksizlik hâkim olmaya başlıyor.
Haberin fotoğrafları
İLİŞKİLİ HABERLER
Yayın tarihi: 14 Eylül 2008, Pazar
Web adresi: https://www.sabah.com.tr/2008/09/14/pz/haber,372FAA368E464D1AA61AE3D58395D962.html
Tüm hakları saklıdır.
Güncel Haberleri
Son Dakika | Ana Sayfa | Yazarlar | Çizerler | Günün İçinden | Ekonomi | Gündem | Siyaset | Dünya | Spor | Hava Durumu | Sarı Sayfalar | Dosyalar | Günaydın | Televizyon | Astroloji | Sağlık | Magazin | Teknoloji | Otomobil | Turizm Rehberi | Emlak | İşte İnsan | Sabah Çocuk | Mobil Eğlence | Detaylı Arama | Cuma | Cumartesi | Pazar | Kültür-Sanat | EGazete | Gazete Reklam | Internet Reklam | Künye | Bize Ulaşın
 |
Copyright © -2008 Tüm hakları saklıdır. TURKUVAZ GAZETE DERGİ BASIM A.Ş. | 
|