Sağduyu çağrısı anlamı ve içeriği

Herkes bir sağduyu ve uzlaşma çağrısı tutturmuş gidiyor. İçeriğini anlamakta zorluk çekiyorum. Mesela sivil toplum kuruluşu denilen ama üyeliğin zorunlu olduğu TOBB'un başkanı Rifat Hisarcıklıoğlu, "Herkes bulunduğu yerden bir adım geri atsın" çağrısı yaptı.
Bu çağrı mesela Başsavcı Yalçınkaya'yı kapsıyor mu?
Yalçınkaya, bir adım geri atıp iddianamesini, kapatma talebinden "Hazine yardımının kesilmesine mi" çevirecek.
İşçi Partisi yöneticileri şu anda tutuklu olduğuna göre, iddianamedeki bu talebi kim kaleme alacak?
(Sinirlenmeden önce AK Parti'nin kapatılmasına ilişkin iddianamenin yayınlanmadan evvel bu partinin bilgisayarlarına girmiş olduğunun ortaya çıktığını unutmayın.)
İddianameyi yazacak durumda olup, arkadaşlarıyla "Darbe olur" sohbeti yapan yaşlı ağabeylerimiz de teknik takip altında olduğundan bu işi yapmaya cesaret edemezler, belki Sarıkızcı vakıf yönetim kurulu üyeleri yardım eder.
Anlayacağınız durum tam bir komedi. Bir iddianame var ama kimin yazdığı kesin değil.
Kimin kaleme aldığı tartışmalı bir iddianame Türkiye'yi kilitlemiş durumda.
Şimdi, kim kiminle, nasıl uzlaşacak bunu netleştirmek lazım.
Tayyip Erdoğan'ın siyaset yasağı alması bir başlangıç noktası mı?
Ergenekon'da 1 Numara'ya ulaşmadan durmak bir başka konu mu?
Gerilim var ama gerilen kim, geren kim? Ajda Pekkan bilirkişi olarak devreye girer mi? Sorular havada uçuşup duruyor.
Parti kapansa bile Meclis'teki çoğunluk aynen süreceğine göre, uzlaşma yeni bir lider üstüne mi olacak, uzlaşma isteyenler kendilerini bu noktada görüyorlar mı?
Konuyu sıfırlarsak...
Desek ki, tek uzlaşma noktası Batı tipi demokrasidir. Ceza yasasından, anayasaya, eğitimden, azınlık haklarına kadar "muasır medeniyetler"in kurallarını alsak, Türkiye rahatlar mı, daha da sıkıntıya mı girer.
Yoksa Batı'nın ahlaksızlıklarını aldık, yasalarını almadık, bu bizim için ideal pozisyondur deyip yola devam mı etmeliyiz? Bir pozisyon söylemeyeyim de, biz de uzlaşmaya katkıda bulunalım bari.