KIZIMI her okul gezisine yolladığımda aslında Türkiye'deki yolların durumu nedeniyle endişelenirim.
Ama her gün okul için 40 kilometre gidip 40 kilometre giden bir çocuğun aslında tehlikelere açık olduğunu da bilirim.
Yine de çocuk ölümleriyle sonuçlanan her kaza, yüreğimi başka acıtır.
İzmirli küçük kardeşlerimin başına gelen korkunç kaza, okul gezilerinin bile ne kadar derme çatma kurallarla yapılabildiğini bir kez daha ortaya koydu.
Ne otobüsün koşulları, ne şoförlerin eğitimi, ne araçta kaç şoför olduğu veya bir otobüse kaç kişinin binebileceği gibi konular denetlenmeden çıkılan bir yolculuk faciayla sonuçlandı.
O çocuklar için kimin cumhurbaşkanı olacağı, kimin nasıl sert çıktığı önemli değildi.
Onlar için canlarına değer veren bir sürücü hayatın tüm anlamıydı.
Büyük konularla ilgilenmekten insan yaşamını doğrudan ilgilendiren meseleleri kulak arkası ettiğimiz için 33 insan şimdi aramızda değil.
Bir daha vurguluyorum, günlük hayatın kalitesizliğinin üstesinden gelemezsek insanca yaşam koşullarına hiçbir zaman sahip olamayız.