98 belediye başkanı ya da yöneticisi geçen hafta İstanbul'daydı.
Oturup, konuştular, sorunlara çözüm aradılar. Arada İstanbul'u ve lale bahçelerini gezdiler.
Çoğunun memleketlerine İstanbul'a hayran olarak dönmesinden başka bize ne kaldı?
"Ev sahibi olmanın onuru" gibi süslü cümleler İstanbul'un dertlerini çözmeye yetmiyor.
Gönül isterdi ki Rudolp Giuliani bu zirveye konuk konuşmacı olarak katılsın. Hani şu suç oranları tavan yapan NewYork'u "0 tolerans" projesiyle yeniden yaşanır getiren adam.
11 Eylül saldırılarının olduğu gün teröre inat gösteri dünyasının kalbi Broadway'de perdeleri açık tutan adam...
Özetlemek gerekirse yaklaşık 20 milyon nüfuslu koca şehre yeniden nefes aldıran adam.
Amerika'daki sistemin Türkiye'den farklı olduğunu, orada belediye başkanlarının güvenlikten de sorumlu olduğunu biliyorum.
İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Kadir Topbaş son dönemde en azından trafik kontrolünün kendilerinde olması gerektiğini söylüyor.
Giuliani gelip konuşsa, tecrübelerini anlatsa, geriye en azından olgunlaşmış birkaç tartışma konusu bırakırdı.
New-York'ta 8 yılda elde ettiği başarı sayesinde başkanlık aday adayı olan bu adamı keşke İstanbul'daki zirveye davet etseydik.
O zaman bu etkinlikten bize ne kaldı, sorusuna verebilecek somut bir yanıtımız olurdu...