|
 |
 |
 |
 |
|
Galatalılar değişimden yana
Aylin Güzelbeyoğlu (Ressam)
1991'de Galata'ya yerleştim. O zamanlar pahalı olmadığı için ev satın alabilmiştim. Şimdi mümkün değil. Bu durumu Amerika'da emlakçılar kullanıyormuş. Semte sanatçıları getiriyorlarmış. Beş yıl sonra oralar değerlenince, sanatçılar kapı dışarı ediliyormuş.
Saim Çavuş (Muhtar)
Galata'da doğup büyüdüm. İlkokuldan liseye kadar bu dar sokaklar arasında top koşturdum. Muhtarlıkta üçüncü dönemim. Ben bu gelişimleri olumlu değerlendiriyorum. Eskiden çok avize atölyelerinde çok sık yangın çıkardı. Bu nedenle bence atölyelerin buradan gitmesi iyi oldu. Çünkü tarihi yapılara da zarar veriyorlardı.
Cemal Yıldırım (Tornacı)
Doğma büyüme Galatalılıyım. Galata'da yeni oteller, pansiyonlar  açılmaya başlandı. Dükkanım karşısındaki binadan Erol Evgin daire aldı. Benim çocukluğumda burada Rumlar ve Ermeniler çok vardı. Onların hepsi gitti. Yine de şimdi daha güzel. 7-8 milyarlık yerler şimdi 500 milyar oldu.
Ulvi Can (Marangoz)
1967'de Galata'ya geldim. Her ne kadar işler eskisi gibi iyi olmasa da değişimden memnunum. Tüm bina bizim. Buraya her ay farklı biri geliyor. Birisi bina için bir milyon dolar verdi. Ben bir milyon euro istedim. Çoluk çocuğumu burada büyüttüm. O parayla ne yapacağım? Hepimiz birer daire almaya kalksak 600 milyar eder.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
