Teşekkürler, Türkiye.. Teşekkürler!..

Bu işe başladığımdan beri hiçbir yazım bu kadar tepki almamıştı.. Emailler yağdı. Yasemin fazla mesai yaptı.. "DTP'ye bir şans tanıyalım. Bırakalım siyaset yapsınlar" demiştim ya..
Yüzlerce mektup.. Ve de yüzde 90'dan fazlası benimle ayni fikirde.. Bana destek..
Yazanlar içinde Kürtler var.. Türkler var.. Siviller var. Güneydoğu'da savaşmış askerler var. Hâlâ savaşan askerler var. Subaylar, astsubaylar var..
Hepsi kan dökülmesinin sona ermesini istiyor.. Hepsi çözüm için DTP'ye bir şans, bir süre tanınmasını olumlu buluyor. Hepsi "Biraz sabredelim" diyor..
"23 yıldır savaşıyoruz. 23 yıldır şehitler vererek çözüm bekliyoruz.. Biraz da DTP'yi beklersek ne kaybederiz ki!."
Öfke, nefret, kin, hakaret, tehdit mektupları da var arada tabii.. Onları da bekliyordum.. Ama inanmazsınız.. Birkaç tane.. Onu geçmez..
Yasemin "Bana verdiğiniz talimata uymadım. Hakaret ve tehdit içerenleri de koydum, hepsi bu" dedi..
Türk milletinin umudu, siyasal çözümde..
Asker görevini yapmaya, Cumhuriyeti korumaya ve kollamaya devam edecek.
Ama savaşın sona ermesi, PKK'yı besleyen kaynağı kurutulmasıyla mümkün.. Bunu da en başta asker söylüyor. Her gün şehitler veren asker..
Kaynağın kuruması siyasal çözümü bulmamızdan geçiyor.
Bu çözümde DTP'ye düşüyor en büyük görev.. Başarılı olmaları için, onlara güvenmemiz, onlara şans tanımamız gerekiyor.
DTP'nin siyaset yapmasına gocunmadan izin vermemiz, sabırla beklememiz gerekiyor.
Bugün Anayasayı bile değiştiren, ülkeyi tek başına yöneten AKP'ye niye itiraz eden yok.. Çünkü halkın oyuyla geldiler..
Peki DTP kimin oyuyla geldi?.. Onları Meclis'e kim gönderdi ve niye gönderdi!..
AKP'yi seçenle, DTP'ye oy veren ayni ülkenin evlatları değil mi?.
Ben AKP'ye de oy vermem. DTP'ye.. Ama onlar oraya benim halkımın oylarıyla geldiler.. O oylara saygı duyarım.. Kızarım, söylenirim, eleştiririm.. O ayrı!..