Irak'tan "durak"a

Halkı bombalayan, halk düşmanıdır.
Mayın da, benzeri tuzak bombalar da kahpeliktir.
Kahpelik üstünden; özgürlük, hak, demokrasi, cumhuriyet, adalet, artık her neyse, hiçbir insani, vicdani, siyasi kavram adına söylenebilecek bir şey yoktur.

Türkiye'yi "Iraklaştırmak" isteyenler;
Orayı enine boyuna bölen etnik, dini, mezhepsel çatışma, bölünme fırsatını burada da görenler; bir yandan Türkiye'yi Irak içine, bir yandan da Irak'ı Türkiye içine saplamak, gömmek isteyenlerdir.
Türkiye'de siyasi ve toplumsal çoğunluğun ve kararlılığın;
1. Irak'ta olmayacağız;
2. Irak olmayacağız;
3. Tüm farklılıklarımıza rağmen Irak'taki gibi birbirimize ırak, paramparça bir durak olmayacağız diye haykırabilmesi gerekir.

PKK'nın yüzlerce kilo A4 patlayıcıyı Irak'tan (ve İran'dan) Türkiye'ye soktuğu;
Bu patlayıcılarla ilgili eğitim almış örgüt üyelerinin dağıldığı;
İstanbul Taksim'den, Esenyurt'tan Hatay'a, İzmir'den Şırnak'a, Muğla'dan Siirt'e, Mersin'den Van'a çok sayıda A4'ün yakalandığı;
"Ele geçirilen" belgeler ile "elde edilen" bilgilerde, metro, köprü, alışveriş merkezi, asker, polis noktaları gibi yerlerin hedef seçildiği, resmi yetkililer tarafından hep açıklanmıştı.
1. Irak'tan çok sayıda mayın ve patlayıcının Türkiye'ye akmasından oradaki ABD işgal kuvvetleri, Irak Devleti ve Kuzey'deki Kürt idaresi de sorumludur.
2. Güvenlik ve istihbarat ile siyaset zaafları, memleketi içine gömdükleri kadim gerilim de Türkiye'de hükümeti ve güvenlik güçlerini sorumlu kılar.

PKK, Irak kaosu ve işgal düzeninin bir parçası olmuş, Türkiye vatandaşı Kürtler'e dayanan bir "örgüt"ten ziyade, her türlü etnik kaos, düşmanlık, otoriter düzen güzergahının "terör maşası" konumundadır.
PKK, Türkiye'de demokrasi ufkunu karartan, kardeşlik, barış ihtimallerini mayınlayan, bombalayan, baskı, özgürlük kısıtlanması, nefret, kin, korku ortamının yeniden yeniden oluşmasını sağlayan ve o yolda kullanılan bir odaktır.
PKK, daha insani, vicdani, adil, hukuki, demokratik bir Türkiye'de yoksul Kürt çocukların daha iyi bir gelecek umudunun da önündeki temel engellerden biridir.
"PKK, bomba ve mayın gölgesi" nde hakiki özgür, bağımsız, demokratik siyaset yapılamaz.

Kimileri için PKK, hep böyle kalması, patlayıcı sevk etmesi, mayın döşemesi, terörü azdırması, maşalığı sürdürmesi istenen bir "gerekçe"; Türkiye'nin değişimini istemeyen, bunun için sürekli düşman, sürekli terör, sürekli kan, sürekli gerilim, sürekli nefret, sürekli şiddet, sürekli güvenlik önceliği isteyenlerin de "haklı" bahanesidir.
Ankara'da bir "çete" yakalandığında, içindeki özel harp eğitimli asker kişinin, "PKK'ya karşı kullanmak üzere" gerekçesiyle, aynı PKK gibi "A4 patlayıcı" temin etmesi, eğitim vermesi, aynı PKK hedefleri gibi "köprüler, alışveriş merkezleri, metro, tünel" türü repertuvar edinmesi, boyunun çok ötesinde simgesel mana taşımaktadır.
Unutmayalım ki; faili PKK veya başkası, başkaları; Diyarbakır'da parkın yanı başındaki durakta 10 cana mal olan da bir A4'tür.

Türkiye kendini hızla, "her şeye müsait ve müstahak ülke" konumundan çıkarmalıdır.
Bunun güvenlik gerekleri yanında, asıl önemlisi, çok hırpalanan, kendini ayağından vuran ve diğer ayağı zincirlenmiş sivil siyasetin ne yapacağıdır.
Bir süre sonra, herkesi temsil ettiği varsayılan yeni bir Meclis oluşacak.
O yol el birliğiyle açık ve aydınlık tutulmalıdır.
Seçimin siyasi aktörleri, ülkenin içini ve önünü karartacak hiçbir nefretin, ayrımcılığın, şiddet ve baskı çanakçılığının yardımcı rollerine soyunmamalı; kendilerine, tüm insanlara, geleceğimize güvenin cesur, demokrat, huzur arayan ve huzur veren başrol oyuncuları olduklarını hissetmeli, hissettirmelidir.
O "durak"ta parçalanan, bu toprağın her köşesinde yatan "iyi insanlar"a ve özellikle milyonlarca masum çocuğun geleceğine karşı borçları budur!