| 14 Mart 2009, Cumartesi |
İLİŞKİLİ HABERLER
Bu yaşta suçiçeği olacak değilim
SONAT BAHAR
13.03.2009
Yılbaşında göğsünün tamamı alınan ve protez taktıran Oya Başar, "Zaman zaman çok üzüldüğüm anlar oldu. Ağladığım zamanlar oldu. Onlar da olacak tabii, ben de insanım, sürekli dik durmak olanaksız," diyor..
Oya Başar, bir yandan çok iyi bildiği bir alanda, televizyonda, harikalar yaratırken, diğer yandan hiç bilmediği bir alanda, kanserle mücadele ediyordu. İki yıl boyunca Benim Annem Bir Melek dizisinin grafiği yukarı doğru çıkarken Oya Başar da meme kanseriyle mücadele etti. Ama hiç pes etmedi, hastalığı bahane etmedi. Sonunda diziyi zirveye taşıdı, kanseri yendi. Oya Başar'la son iki yılını konuştuk.
- Hastalığınızdan sonra mı böyle pozitif oldunuz?
- Ben genelde hep böyleyimdir. Beni tanıyan insanın sevmemesine olanak yoktur (gülüyor). Oynadığım karakterlerden biraz daha sert zanneder insanlar, ama tanıdıkları zaman şaşırıyorlar. Ben ameliyata girerken bile böyle giriyorum, doktorlar şaşırıyorlar, 'Biz böyle pozitif hasta görmedik,' diyorlar. Hastalığımda çok faydası oldu. kötü bir şey düşünmedim, kötü olacağını düşünmedim, iyi olacağımı düşündüm, bu bir süreçti, gelip geçecekti, önemli olan onu iyi atlatmaktı. Tabii ki zaman zaman çok üzüldüğüm anlar oldu. Ağladığım zamanlar oldu. Onlar da olacak tabii, ben de insanım, sürekli dik durmak olanaksız. Kemoterapi zamanımda kötü günlerim oldu. Dizi yapmak bana çok büyük mutluluk verdi, başarılı da olunca biraz daha rahat atlattım hastalığımı.
- Şu anda ne aşamada hastalığınız?
- Şu anda çok iyiyim. Gelen tüm sonuçlarım gayet iyi. Son bir ameliyat oldum yılbaşında, göğsümün tamamını aldılar ve protez koydular. Doktorlar bana "Hiç çalışma," diyorlardı ama ben dinlemiyorum. Son göğsümü aldıklarında patoloji raporları da tertemiz geldi. Kemoterapi cevap vermiş. Altı ayda bir araştırmaya giriyorum, sürekli kontrol halindeyim. Dostlarım da bana güç verdi. Başka bir yere atlamazsa iyiyim. İnşallah olmaz ama olursa da olsun, bu yaştan sonra suçiçeği olacak halim yok.
- Bir estetik ameliyat da oldunuz galiba?
- Bir rahatsızlık oluyor göğüs alınınca. Bir simetri bozukluğu oluyor. Ondan rahatsızlık yapıyor. Benden önce meme kanseri olan bir arkadaşım Canan Barlas, uzun süre direndi estetiğe. Sonra yaptırmak zorunda kaldı çünkü giysilerde bir taraf düşüyor ve denge sorunu oluyor. Bu nedenle bana yaptırmamı söylediler, ben de arkadaşlarımı dinledim. Aldıkları anda protezi de taktılar. Kendine bakmayı seven, güzel görünmeyi seven de bir insanım ayrıca. Yapılabiliyorsa yaptırmakta yarar var.
- Ne zamandır saçlarınız çıkıyor?
- Hazirandan beri saçlarım çıkmaya başladı. Kendimi saçsız, aynada görmek hiç üzmedi, bugün bile banyoda düşünüyordum 'Saçlarım ne kadar çoğaldı,' diye. Ama kaşlarımın dökülmesini kaldıramadım. Kaş çok önemli yüzde. Saçsızlığı tolere edebiliyorsunuz, kaşınız gözünüz yerinde olduğu zaman. Ama kaşımın olmaması beni çok üzdü. Bir sabah aynaya bakıyorsun, ne kaş var ne kirpik var, enteresan bir duygu. Kaşıma takmışım ve şuur altıma yerleşmiş bu durum ve ben ameliyata girerken narkoz etkisiyle bayılırken, 'Her şeye tahammül ettim de, şu kaşlarımın olmamasına tahammül edemiyorum,' demişim. Kemoterapi bitince hepsi yerine geliyor.
- Saçsız, kaşsız günlerinize dair fotoğraf çektirdiniz mi, yoksa o günleri tamamen hafızanızdan silmek mi istiyorsunuz?
- Var, bilerek çektirdim hatta. O benim bir dönemim. İnsan yaşamında bir sürü evrelerden geçiyor, onun her dönemi de mutlulukla dolu değildir. Bu benim hayatımın bir parçası, ben kasten fotoğraflar çektim ve oğluma saklamasını söyledim. Bir tek gazetelere öyle fotoğraf çektirmek istemedim. Sokakta hep perukla dolaştım. İnsanların 'ah vah' duygularını yaşamak istemedim. Çünkü yüzde renk gidiyor, yüze bir şişme geliyor, tüm bunlar tam bir şekil değişikliği. İnsanların acıma duygusunu sevmediğim için hep perukla çıktım.
- Filiz Akın'la bir anınız var, onun kanser oluşunu öğrenmenizle ilgili... Sonrasında o sizin kanser olduğunuzu öğrenince nasıl tepki gösterdi?
- Bizim grupta ilk Canan Barlas kanser oldu. Sonra ben Yedi Kocalı Hürmüz'ün galasına gelmediği için Filiz'e (Akın) küstüm. Günlerce beni aradı telefonlarına çıkmadım, sonra beni ikna etti buluştuk, ama ben mazeret dinlemek istemiyorum. Birden bana 'Ben kanserim,' dedi, oyunumun olduğu günlerde öğrenmiş kanser olduğunu. Başladım ağlamaya, durduramıyorum kendimi. Türk filmi yani. Sonra ben kanser olunca, Filiz çok sarsıldı. Ben ameliyata girip çıktıktan sonra koşarak hastaneden çıktı, 'Ben kardeşimin hastalanmasına engel olamadım,' diye bir duyguya kapılmış. Sokaklarda ağlamış...
- Böyle bir paylaşım iyi geliyor mu?
- İlla kanser olması gerekmiyor, diğer arkadaşlarım, çocuklarım da bana çok sevgi gösterdiler.
- Hastalığınızdan sonra mı böyle pozitif oldunuz?
- Ben genelde hep böyleyimdir. Beni tanıyan insanın sevmemesine olanak yoktur (gülüyor). Oynadığım karakterlerden biraz daha sert zanneder insanlar, ama tanıdıkları zaman şaşırıyorlar. Ben ameliyata girerken bile böyle giriyorum, doktorlar şaşırıyorlar, 'Biz böyle pozitif hasta görmedik,' diyorlar. Hastalığımda çok faydası oldu. kötü bir şey düşünmedim, kötü olacağını düşünmedim, iyi olacağımı düşündüm, bu bir süreçti, gelip geçecekti, önemli olan onu iyi atlatmaktı. Tabii ki zaman zaman çok üzüldüğüm anlar oldu. Ağladığım zamanlar oldu. Onlar da olacak tabii, ben de insanım, sürekli dik durmak olanaksız. Kemoterapi zamanımda kötü günlerim oldu. Dizi yapmak bana çok büyük mutluluk verdi, başarılı da olunca biraz daha rahat atlattım hastalığımı.
- Şu anda ne aşamada hastalığınız?
- Şu anda çok iyiyim. Gelen tüm sonuçlarım gayet iyi. Son bir ameliyat oldum yılbaşında, göğsümün tamamını aldılar ve protez koydular. Doktorlar bana "Hiç çalışma," diyorlardı ama ben dinlemiyorum. Son göğsümü aldıklarında patoloji raporları da tertemiz geldi. Kemoterapi cevap vermiş. Altı ayda bir araştırmaya giriyorum, sürekli kontrol halindeyim. Dostlarım da bana güç verdi. Başka bir yere atlamazsa iyiyim. İnşallah olmaz ama olursa da olsun, bu yaştan sonra suçiçeği olacak halim yok.
- Bir estetik ameliyat da oldunuz galiba?
- Bir rahatsızlık oluyor göğüs alınınca. Bir simetri bozukluğu oluyor. Ondan rahatsızlık yapıyor. Benden önce meme kanseri olan bir arkadaşım Canan Barlas, uzun süre direndi estetiğe. Sonra yaptırmak zorunda kaldı çünkü giysilerde bir taraf düşüyor ve denge sorunu oluyor. Bu nedenle bana yaptırmamı söylediler, ben de arkadaşlarımı dinledim. Aldıkları anda protezi de taktılar. Kendine bakmayı seven, güzel görünmeyi seven de bir insanım ayrıca. Yapılabiliyorsa yaptırmakta yarar var.
- Ne zamandır saçlarınız çıkıyor?
- Hazirandan beri saçlarım çıkmaya başladı. Kendimi saçsız, aynada görmek hiç üzmedi, bugün bile banyoda düşünüyordum 'Saçlarım ne kadar çoğaldı,' diye. Ama kaşlarımın dökülmesini kaldıramadım. Kaş çok önemli yüzde. Saçsızlığı tolere edebiliyorsunuz, kaşınız gözünüz yerinde olduğu zaman. Ama kaşımın olmaması beni çok üzdü. Bir sabah aynaya bakıyorsun, ne kaş var ne kirpik var, enteresan bir duygu. Kaşıma takmışım ve şuur altıma yerleşmiş bu durum ve ben ameliyata girerken narkoz etkisiyle bayılırken, 'Her şeye tahammül ettim de, şu kaşlarımın olmamasına tahammül edemiyorum,' demişim. Kemoterapi bitince hepsi yerine geliyor.
- Saçsız, kaşsız günlerinize dair fotoğraf çektirdiniz mi, yoksa o günleri tamamen hafızanızdan silmek mi istiyorsunuz?
- Var, bilerek çektirdim hatta. O benim bir dönemim. İnsan yaşamında bir sürü evrelerden geçiyor, onun her dönemi de mutlulukla dolu değildir. Bu benim hayatımın bir parçası, ben kasten fotoğraflar çektim ve oğluma saklamasını söyledim. Bir tek gazetelere öyle fotoğraf çektirmek istemedim. Sokakta hep perukla dolaştım. İnsanların 'ah vah' duygularını yaşamak istemedim. Çünkü yüzde renk gidiyor, yüze bir şişme geliyor, tüm bunlar tam bir şekil değişikliği. İnsanların acıma duygusunu sevmediğim için hep perukla çıktım.
- Filiz Akın'la bir anınız var, onun kanser oluşunu öğrenmenizle ilgili... Sonrasında o sizin kanser olduğunuzu öğrenince nasıl tepki gösterdi?
- Bizim grupta ilk Canan Barlas kanser oldu. Sonra ben Yedi Kocalı Hürmüz'ün galasına gelmediği için Filiz'e (Akın) küstüm. Günlerce beni aradı telefonlarına çıkmadım, sonra beni ikna etti buluştuk, ama ben mazeret dinlemek istemiyorum. Birden bana 'Ben kanserim,' dedi, oyunumun olduğu günlerde öğrenmiş kanser olduğunu. Başladım ağlamaya, durduramıyorum kendimi. Türk filmi yani. Sonra ben kanser olunca, Filiz çok sarsıldı. Ben ameliyata girip çıktıktan sonra koşarak hastaneden çıktı, 'Ben kardeşimin hastalanmasına engel olamadım,' diye bir duyguya kapılmış. Sokaklarda ağlamış...
- Böyle bir paylaşım iyi geliyor mu?
- İlla kanser olması gerekmiyor, diğer arkadaşlarım, çocuklarım da bana çok sevgi gösterdiler.
Haberin fotoğrafları
İLİŞKİLİ HABERLER
Yayın tarihi: 14 Mart 2009, Cumartesi
Web adresi: https://www.sabah.com.tr/2009/03/14/ct/haber,AE996F835FE54598A4636A2C4BA102BE.html
Tüm hakları saklıdır.
Güncel Haberleri
Son Dakika | Ana Sayfa | Yazarlar | Çizerler | Günün İçinden | Ekonomi | Gündem | Siyaset | Dünya | Spor | Hava Durumu | Sarı Sayfalar | Dosyalar | Günaydın | Televizyon | Astroloji | Sağlık | Magazin | Teknoloji | Otomobil | Turizm Rehberi | Emlak | İşte İnsan | Sabah Çocuk | Mobil Eğlence | Detaylı Arama | Cuma | Cumartesi | Pazar | Kültür-Sanat | EGazete | Gazete Reklam | Internet Reklam | Gizlilik Bildirimi | Künye / İletişim | Bize Ulaşın
 |
Copyright © -2009 Tüm hakları saklıdır. TURKUVAZ GAZETE DERGİ BASIM A.Ş. | 
|