Nasıl bir vatanseverlik?

Veli Küçük'ün hali beni üzüyor. Çünkü işin esasına inerseniz, bütün yaptıkları -eğer iddialar doğruysa"-yanlış bir vatanseverlik anlayışı"ndan kaynaklanıyor. Hurşit Tolon, Şener Eruygur, Veli Küçük ve pek çok Ergenekon sanığı, samimiyetle, laik cumhuriyetin tehdit altında olduğuna inanıyordu. Bunun sebebi de eğitim. Hepimiz okullarda ideolojik bir beyin yıkama ameliyesinden geçiyoruz. Bir anlamda, "kurşun asker" haline getiriliyoruz.

Haber Türk için araştırma yapan A&G şirketinin elde ettiği sonuçlar, eğitim seviyesi yükseldikçe "ötekine" duyulan kuşkunun derinleştiğini açık biçimde ortaya koyuyor. Mesela, türban yasağını savunanların oranı, eğitimle birlikte artıyor. İlkokul mezunlarından % 78'i, ortaokul mezunlarından % 67'si, "yasak kalkmalı" derken, üniversite mezunlarının sadece % 51'i yasağın kalkmasından yana.
Demek eğitim, farklılıklara karşı hoşgörüyü azaltıyor. Okullarımızda, AB, İnsan Hakları Sözleşmesi, düşünce hürriyeti ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nin bu hususlardaki görüşü, ders olarak okutulamaz mı? Gençlere korku yerine sevgi aşılanamaz mı?
Ayrıca, askeri eğitimde de, demokrasinin mahiyeti iyice anlatılmalı, özellikle İç Hizmet Kanunu'ndaki cumhuriyeti koruma ve kollama fiilinin, ancak sivil denetim altında yürütülebileceği gerçeği etraflıca izah edilmelidir. Deniz Kuvvetleri bünyesinde kurulan Batı Çalışma Grubu'ndan, Jandarma'da kurulan Cumhuriyet Çalışma Grubu'na kadar bütün bu yasadışı örgütlenmeler, İç Hizmet Kanunu'na dayandırılıyor. Oysa, demokrasilerde, bir vesayet mercii elbette olamaz.

Cezaevindeki paşaların durumuna üzülüyorum. Çünkü onlar "vesayetçi" yapıyı olağan, hatta gerekli gören ve haklı bulan bir zihniyetin kurbanı.
Kendilerinden öncekiler gibi "cumhuriyeti korumak ve kollamak" için yola çıktılar; "emirkomuta zinciri" kopmasaydı, belki şu anda yönetici konumunda bulunacaklardı. İşin Ergenekon faslını bilmem ama, darbecilerden hesap sorulabileceğini gösteren tutuklamalar, belki bundan sonra aynı yolu seçecekler açısından caydırıcı olacaktır.