Ölümsüz tersane!..

Chelsea'nın patronu Roman Abramoviç, ikinci yatını da İstanbul'da yaptıracakmış.
Rus milyarder geçen sene Ada Marine Group'un yaptığı yattan öylesine memnun kalmış ki aynısından bir tane daha istiyormuş.
Ada Marine Group, Tuzla'daki tersanelerimizden biri. Tekne yapımında bir yerlere geldiğimizin örneği olarak verdim.
Tuzla, böylesi başarı öykülerinden ziyade, ölümlerle gündemimizi kaplıyor.
İşçi ölümlerinde herkes birbirini suçlayadursun, Tuzla Araştırma Komisyonu'nun taslak raporu, akıl endazesini elimize tutuşturuyor. Raporun ana duygusu; Tuzla'da öfke ve kurnazlık yerine aklı iktidar kılmayı önermesi.
Rapor diyor ki; iş sağlığı ve güvenliğine uymayan tersaneler, bunları sağlayana dek faaliyetten men edilsin, sigortasız işçi çalıştırılmasın, iş sağlığı güvenliği danışma hizmeti verilsin, taşeronluk kriterleri objektif olsun, ulaşım, barınma ve park sorunu çözülsün.
Kısacası Tuzla, kurumsal bir yapıya bürünsün diyor rapor.
Önerdiği şeyler, zaman, insan ve mekan maliyeti gerektiriyor.
Azrail'e rüşvet vererek onu Tuzla'dan uzak tutamayacağımıza göre, "tersane patronundan düzenleyici otoriteye", " tekne müşterisinden işçiye " dek herkesin üzerine düşeni yapması gerekiyor.
Tersaneler, birbirinden farklı 50 alt sektörün girdi sağladığı, karmaşık mühendislik uygulamaları gerektiren ve 3 milyondan farklı parçanın bir araya getirilmesiyle üretim yapan " çok özel " endüstri kuruluşlarıdır.
" Riski yüksek, işinize gelirse " tarzı geri zekalı patron anlayışı ne kadar yanlış ise bu risklere karşı tedbir geliştirmemek de o kadar embesilce bir tutum olur.
Rapor, işçilerden patronlara kadar herkesin üzerine düşeni yapmasını önerirken, kamu otoritesine de bir tercih sunuyor aslında:
Ölümlere son vermenin yolları var ve gerekleri yerine getirilirse ölümler olmaz.
Tüm suçu bazı " vahşi kapitalist " patronlara yıkmak, fazlaca kolaycılık olurdu.
İşçi kanından siyaset yapanlar bir yana, bizzat tersane işçileri kendi yükümlülüklerini de dile getiriyor aslında.
Bir yandan milyarderlerin gözdesi tekne inşa iddian olacak, diğer yanda kurumsallaşmayı ve modern tersanecilik kriterlerini ıskalayacaksın. Böyle bir varoluş biçimi yok.
Tersane ölümleri, Tuzla'daki tercihlerimizdir, bir kader değildir.