gol atacak pozisyonları yaratın
Kaybetmeyi ne kadar göze alırsınız? Ya da kaybetmeyi göze almayı bilir misiniz?
Bana gelen mailleri biriktirdim. Yazdığım konulara gelen eleştiriler, öneriler bir yana, bana en çok kalbi kırıklar, sevdiğini kaybedenler, karşılıksız aşıkların yazdığını tespit ettim.
Birden herkese "Git ve Al"diye mesaj göndermek istedim.
"Kolay değil" diyeceksiniz, haklısınız. Ama olduğunuz yerde sayıp, beklemek, her şeyi kabullenmek neyi değiştirir?
Yaptığınız küçük bir değişiklikle hayatınızı değiştirebilirsiniz. İşte bu yüzden de kaybetmiş olmayı kabullenmek yerine, yürüyün.
Ne istediğinizi bilmek ve ona doğru yürümek, çaba harcamak, kaybetmeyi kabullenmekten çok daha gurur vericidir.
7-0 mağlup olduğunuz bir durumda defansta oynamayı tercih etmezsiniz, öyle değil mi?
Ve unutmayın, savunmada kaldığınız sürece her şeyi kaybetme riskiniz vardır.
Şunu bilin, ağır molla abi dönemi artık geçti!
Kaybettiğinizi düşünüyorsanız, karşınıza ne kadar yaratıcı olduğunuzu, ne kadar kendinize güvendiğinizi göstermek için bir fırsat geçmiş demektir.
"Kabullenmekten başka n'apcaz?" diyebilirsiniz. Aşkınıza karşılık vermeyen birini "günde 10 kez arayın" demiyorum.
"Mırıl mırıl konuşarak, kitap cümlelerinden alıntılar yaparak karşınızdakini etkileyin" de diyemem.
Birinin kapısına elinizde kırmızı güllerle dayanma önerilerini filan da rafa kaldırın.
O alışık olduğumuz, klişeleşmiş sözleri bozuk plak gibi tekrarlamanın bir yararı olacağı inancında da değilim.
İşin kolay yolu filmlerde izlediğiniz, kitaplarda okuduğunuz sahneleri tekrarlamaktır.
Kaybetmek acı vericidir ve kaybetme riskini almak ise yürek ister. Bu yüzden de bunların karşılığı sıradan çıkış yolları olamaz.
Birinin karşısına geçip, "Seni hâlâ deli gibi seviyorum" demektense, çalmayı bilmediğiniz bir kemanla korkunç sesler çıkararak sabahın kör vaktinde kapıya dayanmak daha etkileyicidir. Çıkardığınız korkunç seslerin inanın önemi yok, zaten o sırada sizin yüreğinizden gelen seslerin de kemandan gelenlerden bir farkı yoktur.
Unutmayın şaşırtmayı bilmeyenlerin kaybetme riski her zaman fazladır.
Bir keresinde kızgınlıkla bir adamın peşinden sokağa çıkan bir kadını görmüştüm. Akşam saatleriydi, patırtılar geliyordu sokaktan. Pencereden kafamı uzattığımda bir kadının hareket etmek üzere olan bir arabayı tekmelediğini gördüm. Adam bastı gitti. Kadının üstünde bir sabahlık, tek ayağında da bir terlik vardı. Etrafına şöyle bir baktı ve "Siz hiç aşık olmadınız mı?" diye bağırdı.
Bir örnek de benden olsun:
Bir keresinde kırmızı ışıkta arabamın içinde sakin sakin otururken, küt diye bir sesle birlikte sarsıldım. Gerizekalının biri çarptı diye düşünüp arabadan fırladım. Karşımdaki kişi tanıdıktı ve şöyle diyordu: "Sana o kadar kızgınım ki, takip ettim ve vurdum işte."
'Şimdi o kazandı mı?' diye soracaksınız. Hayır ama en azından onu "sümsük bir adamdı" diye hatırlamıyorum, en azından güzel anılarımız oldu.
Aşkta kaybedip kaybetmemek çok önemli değil. Aldığınız yol nasıldı? Bir kez bunu düşünün. Virajları nasıl aldınız, yeterince savruldunuz mu?
Ağlayıp, sızlanmak duygularınızı basite indirgemektir. Kaybederken defansta oynamakta ısrar etmek kadar sıkıcı bir şey var mı? Gidin ve almayı bilin! Beceremezseniz de fazla dert etmeyin. Cebinizde kalanlar bir gün işinize çok yarayacaktır. Her çaba karşılığını bulur. Bir bakarsınız bir gün orta sahadan bir gol çakarsınız.
BUSE DERMAN
Gidin ve alın! Bu söz kaybeden aşıklar için. Kaybetmeyi kabullenmek yerine, orta sahadan 
