Sezen Aksu'nun kaleminden

"...Derken yemek saati geldi ve sofraya oturduk. Masanın etrafındaki sandalyelerden birini fazla diye tam kaldırıyorum ki Sevim (Emre), "Sezuş'çum orası Mercike'anım'ın yeri" dedi. Mercike'anım (evin kedisi) herkesten sonra teşrif buyurup bizimle beraber sofraya oturdular. Sevim, çocukluğundan beri böyle alıştığını, şimdi ayrı bir yerde oturursa, çok içli olduğundan, bunalıma girebileceğini söyledi. Hatta bizi protesto edermiş. Nasıl mı edermiş? İçeriden bir havlu kapıp gelerek, havluyu tabağın üstüne atarmış..."