Kırmızıdan sarıya

Haftalardan 8... Yenilgisiz lider Galatasaray Kayseri'ye konuk. Kadro üç gün önce Ali Sami Yen'de alkış yağmuruna tutulanın aynısı. Ama 'A Planı'nın ancak gölgesi gelebilmiş oralardan buralara. Pek futbol oynamaya niyetleri yok. Ev sahibiyse konuğunu çok iyi etüt etmiş. En önemlisi 'alameti farika'sı Lincoln'ünü kitlemiş. Ama daha ötesine niyetlenmemiş. Hal böyle olunca, ilk 32 dakika pozisyona hasret, kalelere yaklaşamadan orta sahaya kilitli geçiyor. Ufak tefekler var tabii. Ama yazmaya değeri, 32'de Topuz'un Galatasaray'ın bir hatası sayesinde çaldığı topu Gökhan'a 'kavuşturmasıyla' yaşananı. Ki devamında Ünal, karşısındaki Uğur'a ve Orkun'a rağmen golü rahat atıyor. Galatasaray'ın geçinmeye gönlü o kadar yok ki, golden sonra da oyuna ağırlığını koyamıyor. Takım çığlık çığlık kenar yönetime 'bir teselli ver' diye bağırsa da, teknik direktör seyretmeyi yeğliyor. İkinci yarı Galatasaray adına aynı temposuzluk, Kayseri adınaysa biraz daha hevesli başlıyor. Kurtarıcıysa 56'ta yine Karan oluyor. Golü hazırlayan ise Linderoth'un uzun pasını soldan karşılayan Lincoln. Golün rüzgarıyla, biraz daha baskılı oynamaya başlayan taraf Galatasaray oluyor. Ama birazcık! 68'deki serbest vuruşta araya sıkışan topu Mehmet Eren tamamlamaya çalışsa da başaramıyor. Galatasaray'da beklenen değişiklikler (ki bir tanesi "Neden Hasan değil de Balta?" dedirtiyor) 70 ve 72'de geliyor. Balta-Arda, Nonda-Şükür değişiyor. 81'de yoğun baskıyla gelişen bir 'abluka' sonucunda, Kemal şutu vuruyor ama Orkun çeliyor. Sonuçta, Kayseri'nin lidere yakmaya çalıştığı kırmızı ışık, sadece uyarı mahiyetinde sarı ile geçiştiriliyor. İki takımın oyununa bakınca, hakları beraberlikten öte değil, tamam. Hadi Galatasaray Avrupa yorgunu; ama hedefi yukarılarda olan Kayseri neden kaderine böyle razı oluyor? Ve Galatasaray, bir B planı olmadan daha ne kadar gidebilir? İnsan merak ediyor.