| 15 Mart 2009, Pazar |
Atilla Dorsay'ın favori sekizlisi
13.03.2009
Atilla Dorsay'a sinema sanatının son 70 yılında, 1930'lardan 2000'lere en sevdiği sekiz filmi sorduk... O da 1939'da dünyaya gelmi. bir sinema â.ığı olarak, hayatının farklı dönemlerinde hayranlık duyduğu, desteklediği, sevdiği filmleri sıraladı
1930'lar:
MODERN ZAMANLAR (MODERN TIMES), CHARLIE CHAPLIN (1936)
1940'lar:
YURTTAŞ KANE (CITIZEN KANE), ORSON WELLES (1941)
Sinemanın anlatım olanaklarına getirdiği muazzam yenilikler ve bir anlamda modern sinemanın babası olduğu için.
1950'ler:
ÖLÜM KORKUSU (VERTIGO), ALFRED HITCHCOCK (1958)
Yalnızca ustanın en tipik gerilim ögelerini taşıdığı için değil, ayni zamanda sinemanın en güzel aşk öykülerinden biri olduğu için.
1960'lar:
CİNAYETİ GÖRDÜM (BLOW UP), MICHELANGELO ANTONIONI (1966)
1970'ler:
BABA VE BABA 2, (THE GODFATHER, THE GODFATHER PART II), FRANCIS FORD COPPOLA (1972-1974)
Sinema tarihinin en ünlü gangster filmleri olmakla kalmayıp, tokat gibi çarpan bir şiddetle süzülmüş bir romantizmi kaynaştırmadaki eşsiz başarıları için.
1980'ler:
RAN, AKIRA KUROSAWA (1985)
Japon ustasının tam bir olgunluk ürünü olduğu ve son derece farklı bir kültürü evrensel düzeyde en iyi biçimde temsil ettiği için.
1990'lar:
DALGALARI AŞMAK (BREAKING THE WAVES), LARS VON TRIER (1996)
Danimarkalı yönetmenin alabildiğine kişisel uslubu ve içerdiği görkemli, yürekten silinmeyen hüzün duygusu nedeniyle.
2000'ler:
MULHOLLAND DRIVE, DAVID LYNCH, (2001)
İçerdiği gerçek-üstücü ve 'absürd' ögeleri çağdaş bir Beckett veya Ionesco (Marquez de eklenebilir) ustalığıyla hikâyenin yapısına katmadaki cüretkâr ve Bunuel'vari ustalığı için.
1930'lar:
MODERN ZAMANLAR (MODERN TIMES), CHARLIE CHAPLIN (1936)
1940'lar:
YURTTAŞ KANE (CITIZEN KANE), ORSON WELLES (1941)
Sinemanın anlatım olanaklarına getirdiği muazzam yenilikler ve bir anlamda modern sinemanın babası olduğu için.
1950'ler:
ÖLÜM KORKUSU (VERTIGO), ALFRED HITCHCOCK (1958)
Yalnızca ustanın en tipik gerilim ögelerini taşıdığı için değil, ayni zamanda sinemanın en güzel aşk öykülerinden biri olduğu için.
1960'lar:
CİNAYETİ GÖRDÜM (BLOW UP), MICHELANGELO ANTONIONI (1966)
1970'ler:
BABA VE BABA 2, (THE GODFATHER, THE GODFATHER PART II), FRANCIS FORD COPPOLA (1972-1974)
Sinema tarihinin en ünlü gangster filmleri olmakla kalmayıp, tokat gibi çarpan bir şiddetle süzülmüş bir romantizmi kaynaştırmadaki eşsiz başarıları için.
1980'ler:
RAN, AKIRA KUROSAWA (1985)
Japon ustasının tam bir olgunluk ürünü olduğu ve son derece farklı bir kültürü evrensel düzeyde en iyi biçimde temsil ettiği için.
1990'lar:
DALGALARI AŞMAK (BREAKING THE WAVES), LARS VON TRIER (1996)
Danimarkalı yönetmenin alabildiğine kişisel uslubu ve içerdiği görkemli, yürekten silinmeyen hüzün duygusu nedeniyle.
2000'ler:
MULHOLLAND DRIVE, DAVID LYNCH, (2001)
İçerdiği gerçek-üstücü ve 'absürd' ögeleri çağdaş bir Beckett veya Ionesco (Marquez de eklenebilir) ustalığıyla hikâyenin yapısına katmadaki cüretkâr ve Bunuel'vari ustalığı için.
Haberin fotoğrafları
Yayın tarihi: 15 Mart 2009, Pazar
Web adresi: https://www.sabah.com.tr/2009/03/15/pz/haber,83AFA022183A4A9586E0F0F33B941F5A.html
Tüm hakları saklıdır.
Güncel Haberleri
Son Dakika | Ana Sayfa | Yazarlar | Çizerler | Günün İçinden | Ekonomi | Gündem | Siyaset | Dünya | Spor | Hava Durumu | Sarı Sayfalar | Dosyalar | Günaydın | Televizyon | Astroloji | Sağlık | Magazin | Teknoloji | Otomobil | Turizm Rehberi | Emlak | İşte İnsan | Sabah Çocuk | Mobil Eğlence | Detaylı Arama | Cuma | Cumartesi | Pazar | Kültür-Sanat | EGazete | Gazete Reklam | Internet Reklam | Gizlilik Bildirimi | Künye / İletişim | Bize Ulaşın
 |
Copyright © -2009 Tüm hakları saklıdır. TURKUVAZ GAZETE DERGİ BASIM A.Ş. | 
|