Ah benim sosyal devletim ah!..

Tam 52 yıldır bu devlete sosyal sigorta primi ödüyorum. Yani 52 yıldır sigortalıyım.. Ve eğer param olmasaydı, şimdi ya hayatta değildim, ya sakat, felçli, falan yaşıyordum.. Çünkü benden 52 yıldan beri prim alan sigortam, beni adamdan saymıyor..
Bakın nasıl saymıyor..
Okurlardan gelen yığınla mektup ve birazcık soruşturma sonucu ortaya çıkan felakete bakar mısınız?.
Boyun fıtığı ameliyatı oldum. 3 protez omur takıldı bana.. Sigorta 45 yaşından yukardakilerin protez parasını ödemiyor. 45'ten küçükseniz de, bir tanesini değiştirebiliyorsunuz. Ötesi, paranız varsa, kendiniz.. Yoksa sakat yaşayın..
Boyun fıtığı öncesi yapılan kontrolde kalbimi besleyen ana damarın yüzde 95 tıkalı olduğu ortaya çıktı. Stent kararı alındı ve ilaçlı stent denen en gelişmiş stent takıldı. Hastane çıkışı bir tesadüf Sabah gazetesinde bir sağlık yazısı yayınlandı stent üzerine.. Piyasada 3 çeşit stent varmış. Bana takılan tür, en iyisi, ama en pahalısı imiş. Yeniden tıkanma ihtimali, yüzde 10. Daha ucuz bir çeşidinde bu ihtimal yüzde 25.. En ucuzunda yüzde 40.. Nerdeyse yarı yarıya.. Bizim sosyal sigortamız, bu en ucuz cinsin parasını ödüyormuş. İyisi ve sağlıklısını istersen kendi paranla..
Bende yüksek tansiyon var. Her gün iki ilaç almak zorundayım.. Bir idrar söktürücü.. İki kan sulandırıcı.. (İlave bir de aspirin, o ayrı..) Sigorta sadece birinin parasını ödüyor, o da piyasadaki en ucuzu olmak kaydıyla.. İkincisi, varsa kendi paramla.. İlaç firmaları bu iki özelliği taşıyan tek ilaç yapmışlar, hastalara kolaylık olsun diye.. Sigorta onu da ödemiyor.. İlle de bir ilaç.. Paran yoksa ikinciyi alama ve bekle ki, beynin kanasın ..
Bu mudur?..
Soysal Devlet bu mudur?.. 52 yıl prim al, ama karşılığında ilaç bile verme..
Ben 52 yıl bir özel şirkete prim ödesem bugün el üzerinde taşınırdım. Devlete ödedim. Tercih ettiğimden değil, benden ve patronumdan zorla aldı devlet, yasa öyle.. Mecbursun..
Ben ödemeye mecburum, ama o bana bakmaya mecbur değil..
Holly ile evliydik, o müthiş böbrek ameliyatı için hastaneye gittiğimde..
Holly "Amerika'da hangi hastanede istersen, orda ameliyat olabilirsin" dedi.. Amerika'da hastane fiyatlarını bilirim.. "Dalga mı geçiyorsun" der gibi baktım..
"Sigortam var ya" dedi.. Blue Cross adlı sağlık sigortasına prim ödemeye başlamış, Amerikan okulunda sekreter olarak çalışmaya başlayınca. Daha birkaç aylık.. Ben kocası olduğum için o sigortadan yararlanma hakkına sahipmişim..
3 aylık sigortalı Holly ile eş durumundan, bütün Amerikan hastane ve doktorları, en iyileriyle emrimde..
52 yıldır prim ödediğim ülkemde, devletimin bana tavrı "Paran yoksa geber!.."
Bu niye böyle..
Tasarruf..
Sosyal Sigortalar nerdeyse batmış.. Ödeyecek hali yok.. Onun için önlem üstüne önlem alıyor, insan canı pahasına..
Benim sosyal devletim, halka seçim öncesi buzdolabı dağıtan hükümetim de, ne batan kurumu kurtarma çareleri arıyor, ne sistemi değiştirmeyi düşünüyor..
"Ölen ölür, kalan sağlar bizimdir!."
Eee!.. Ferman Kadıköy Padişahının olursa, o zaman da dağlar bizim tabii.. Çık dağa, ne yaşayabilirsen..
Amma velakin, benim hayatım pahasına tasarruf peşindeki devlet, bu ülkenin en mükemmel, gerçekten dünya çapındaki hastanesi Hacettepe'de (Gittim, gezdim. İnceledim ve gördüm. Gerek araçları, gerek doktorları ile gerçekten ülke gururu bir hastane Hacettepe) yatan Maliye Bakanını, by pass gibi artık ezbere yapılan bir kolay ameliyat için, benim vergilerimle, hem de ailesi ile birlikte Amerika'ya gönderiyor.. Kendi bakanında tasarruf yok!..
Bu nasıl ilkedir, bu nasıl standarttır?. Bu nasıl tercihtir?.
Bu nedir?..
Biri bana anlatır mı?.


Yasal Uyarı: Yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm hakları Turkuvaz Medya Grubuna aittir. Kaynak gösterilse dahi köşe yazısı/haberin tamamı özel izin alınmadan kullanılamaz.
Ancak alıntılanan köşe yazısı/haberin bir bölümü, alıntılanan habere aktif link verilerek kullanılabilir.

Ayrıntılar için lütfen tıklayın