Ajda'nın Kylie'den neyi eksik?

Geçtiğimiz mayıs ayında, Kuruçeşme Arena'da konser veren Kylie Minogue, sahne şovuyla hepimizi büyülemişti. Ama onun da ötesinde, zor bir hastalıktan çıkıp hayata yeniden devam etme konusundaki enerjisine hayran kalmıştım. Sanki kanserle savaşan o değildi. Bu duygularla izlemiştim konserini ve şovunu. Geçtiğimiz cuma akşamı yine aynı sahnede, bu kez Ajda Pekkan'ı izlerken birden aklıma Kylie geldi. 40 yaşındaki Kylie'nin enerjisinden övgüyle söz ettiğimize göre, hemen hemen benzer bir şovu sergileyen ve onun da üstünde bir performans ortaya koyan Ajda için neler söylenmeliydi peki? 'Bacakları ve süper minisi şahaneydi' gibi basmakalıp laflar mı? Yo hayır... Ajda Pekkan, her konserinde bir öncekini aşan bir performansla ve şovla yukarılara doğru tırmanıyor. (Hala tırmanıyor. Geçtiğimiz yaz verdiği konserlerle bu yaz verdiği konserler arasında bile dağlar kadar fark var. Sahne şovu muhteşem. Dansçılar da öyle.) İlk kez bir Ajda Pekkan konseri izleyen arkadaşım, "Bu nasıl bir şey?" diyordu sık sık... Konseri Nilüfer'le yan yana izledim. O da çok keyifliydi, Ajda'nın bütün şarkılarına eşlik etti. (Kayahan'ı falan konuşmadık.) Sadece şunu merak ediyordum; yıllarını sahnede geçirmiş insanlar, böyle kalabalık konserlere çıkarken ne hissederler? Bizler sahnedeki o muhteşem büyünün insanı esir aldığını, gözünün hiçbir şeyi görmediğini falan düşünürüz değil mi? Öyle değilmiş. "En çok korku yaşarsın" dedi Nilüfer. 'Ya bir aksilik olursa!' korkusuymuş bu. Ve ancak ilk şarkı bittikten sonra geçermiş. Ajda, konserin ikinci bölümünde Kenan Doğulu'yu çağırdı sahneye. Ve birlikte iki şarkı seslendirdiler. O bölüm de muhteşemdi. Bu Kenan, sahiden acayip bir çocuk! İşin özeti; Ajda, Nilüfer, Sezen Aksu... Onları pamuklara sarıp sarmalamalı...