Demokrasi bayramı

Yaşarken, daha sonraki nesillerin, "tarih hafızasını" oluşturduklarını fark etmeyebiliyor insanlar. Mehmet Altan'ın sütununda, 19 Mayıs'ın bayram oluşuyla ilgili bilgileri okuyunca böyle düşündüm. "Yıl 1936; günlerden 19 Mayıs... Atatürk Dolmabahçe'de, yanında Şükrü Kaya, Ruşen Eşref, Kılıç Ali, Salih Bozok, Mehmet Seydan, Nuri Conker var, konuşuyorlar. Birden bire Atatürk soruyor: 'Bugün ayın kaçı'
- 19'u.
- Aylardan ne?
- Mayıs.
- Ne oldu bugün söyleyin bakalım?
Düşünüyorlar, 19 Mayıs'ta ne olduğunu? Kimi 'İzmir'in işgalinin 3'üncü günü' diyor, kimi 'Ankara'da miting yapıldığını' hatırlatıyor. Atatürk, 'Bırakın ya bunları' diye müdahale ediyor, 'Öyle bir şeydir ki, bu, ülkenin kurtuluşudur.' En son Şükrü Kaya'nın aklına geliyor: 'Sizin İstanbul'dan ayrıldığınız gün mü?' deyince Atatürk, 'Yaklaştın; Samsun'a çıktığımız gün' diye cevap veriyor.
Ve ertesi yıl 19 Mayıs 1937'de, ilk bayram kutlanıyor."

Şimdi zamanımıza bir göz atalım: İdeolojik kavgalar, darbeler, bitmek tükenmek bilmeyen çalkantılar, demokraside yaşanan medcezir... Bizim dönemimizde de sancı durmadı. Yarınki nesiller acaba nasıl yorumlayacak bugünleri? Merak etmiyor musunuz?
22 Temmuz seçimlerinde % 47 oy alan bir parti, üniversitede başörtüsünü serbest bırakmak istedi diye, dava açıldı. Başka sebepler ortaya atılsa dahi, işin esası buna dayanıyor. En azından herkes, anayasa değişikliğinin davayı tetiklediğini kabul ediyor. Diyelim ki Anayasa Mahkemesi, hem raportör Doç. Dr. Osman Can'ın görüşü doğrultusunda anayasa değişikliğiyle ilgili dosyayı reddetti; hem de AK Parti'nin kapatılmasında, meşru amaçla orantılı bir durum görmedi. Acaba yıllar sonra, bizden sonraki kuşaklar, karar gününü "Demokrasi bayramı" olarak kutlar mı? Ve o gün, Anayasa Mahkemesi'nin binası önünde, kardeşlik mitingleri düzenlenip, başı açık, başı örtülü kızlar, yeşilsarıkırmızı bandanalı kadınlar, poşulu-kravatlı erkekler, ellerinde Türk bayraklarıyla halay çeker mi?