Fenerbahçe'ye ruh lazım

Galatasaray çok sıkıntılı bir dönemi şampiyon bitirmeyi garantiledi, Fenerbahçe ise zar zor da olsa Şampiyonlar Ligi'nde mücadele etmeye hak kazandı.
Kadro zenginliği, tribün desteği, maddi olanak, hoca ile devam vb... Aradaki bunca farka rağmen, Fenerbahçe niye ipi göğüsleyemedi diye sormak lazım.
Hep diyoruz, tek ölçüt şampiyonluk değil ama transfere milyonlarca Euro harcayan bir takımın başarısızlığının da sorgulanması gerekir.
Burada en büyük eksik; inanç, mücadele azmi, kulübün büyüklüğünü anlama bence.
Galatasaray'ı şampiyon yapan Galatasaraylılık ruhu taşıyan gençleriydi.
Yabancılarından hemen hemen hiç yararlanamayan Galatasaray'ı gençleri sırtladı, taşıdı.
Fenerbahçe'yi ise en kritik derbi maçında ateşleyen bir tek futbolcu yoktu.
Eğer Pierre Van Hooijdonk tipinde bir tek oyuncu olsa, bu ligin çehresi başka olabilirdi.
Fenerbahçe yönetiminin artık bu gerçeği görmesi ve ona göre transfer politikası izlemesi zorunlu.
Tekmeye kafa atan oyuncun olmazsa, aldıkları transfer ücreti ne olursa olsun, iddialı bir takım kurmanız mümkün değil.
Fenerbahçe bu krizi Denizli'de de yaşadı, Ali Sami Yen'de de yaşadı, Gençlerbirliği maçında da yaşadı.
Tüm spor dalları gibi, takım oyunu kadar, bireysel yetenek ve mücadele azmine dayalı bir oyun futbol.
Terinizin son damlasına kadar savaşmazsanız, maçın başından, kazanma azmini ruhunuzun derinliklerinde hissetmezseniz, kaliteniz kazanmayı garanti etmiyor.
Galatasaray şampiyonluğu çok kaliteli bir takım olduğu için değil, bu işe en çok inanmış bir ekip olduğu için kazandı.
Fenerbahçe'nin önümüzdeki dönem transfer politikasında bu konuya dikkat etmesi büyük önem taşıyor, yoksa yine aynı tablonun yaşanması kaçınılmaz olabilir.
İkinci olarak da takıma teknik adam kadar bir mentör gerekli olduğu anlaşılıyor.
Yine de çekişmeli, heyecanlı, son ana kadar süren bir yarış yaşadık.
Eleştirmemize rağmen bu takım bize Avrupa'da hem keyifli, hem heyecanlı anlar yaşattı.
O nedenle emeği geçen herkese teşekkürler.