İman Demirci: üç kardeşimi kaybettim

"Ben Saddam zamanında bir kardeşimi, Amerikan işgalinden sonra da iki kardeşimi kaybettim. Saddam bir kardeşimi asıp, cesedini kezzap suyuna attı. Amerikalılar da bir kardeşimi gözüne mermi sıkarak öldürdü, diğer kardeşimi de Kürtler askerliğini bitirdikten sonra kaçırdı, hâlâ yaşıyor mu ölü mü bilmiyoruz. Saddam'ın askerleri kocamı da tutuklamak istediler, o yüzden 11 sene önce kaçak yollarla İstanbul'a geldik. Bütün akrabalarımız Irak'tan ayrılmak istiyor ama çıkamıyorlar. Bundan üç ay önce teröristler teyzemin oğlunu kaçırdı, 40 bin dolar karşılığında serbest bıraktılar. Ailemi bu parayı vermezlerse, oğullarının kafasını teslim etmekle tehdit ettiler. Beş senedir oturma iznimiz var, ama çalışma iznimiz olmadığı için çok büyük mağduriyet yaşıyoruz. Çocuklarım Zeynep, Meryem ve Ahmet İstanbul'da doğdu, onları Türkiye'de büyütmek istiyorum. Mendil de satsak, dilensek de buradan gitmeyeceğiz. Yoksuluz ama burada en azından yaşıyoruz. Ben merdiven sildim, bulaşık yıkadım. Birkaç hafta önce yardımseverlerin yardımıyla fıtık ameliyatı oldum. Öyle günler oldu ki, evde yiyecek ekmeğim bile olmadı, çocuklarım açlıktan günlerce ağladı. Polis kapımıza geldiğinde elektrikleri söndürür, korkudan birbirimize sarılır, kapıyı açmazdık. Çünkü sınır dışı edilmekten korkuyorduk. Bizi Irak'a gönderirlerse kocamı öldürecekler, bana da tecavüz edecekler. Biz hiç kimseden para istemiyoruz, Türkiye devletinden tek isteğimiz bize çalışma hakkının tanınması. Ben çocuklarımı namusumla büyütmek istiyorum."