Yazar Gündüz Vassaf'a göre: Bütün savaşlar insana karşı

"Bütün savaşlara karşıyım, çünkü bütün savaşlar insana karşı. Savaşın meşrulaştırıldığı bir dünyada savaşa karşı çıkmak, savaşmaktan daha büyük cesaret gerektiriyor. Egemen düzen en çok savaş isteyenlerin seslerini duyuruyor. Sovyetler Birliği ile ABD geçen yüzyılda savaşın eşiğine geldiğinde Khruschev, Kennedy'e yazdığı mektupta onu şu sözlerle uyarmıştı: "İkimiz de savaş görmüş insanlarız. Savaş başlatmanın kolay, bitirmesinin güç olduğunu biliriz." Delinin kuyuya attığı taşı 100 akıllının çıkaramaması gibi ABD'nin Irak'da başlattığı, birkaç hafta içinde biteceğini sandığı savaş yıllardır sürüyor. Aylığı 12 milyar dolara gelen işgal ve kıyımdan kazananlar çok. Ama uzun vadede kazanan barış olacak. Savaşanlar bindikleri dalı kesiyor. Geçen her gün, savaşın anlamsızlığını yeni kuşaklar nezdinde egemen kılıyor. Yakın geçmişimizde hangi savaşa baksanız barışseverler bile taraf tutar, savaşan güçlerden birine karşı çıkarken diğerinden yana olurlardı. Şili'de, ABD askeri bir cuntayla Allende hükümetini devirdiğinde, İspanya iç savaşında faşizme karşı oluşturulan gönüllü birliklerin benzerini beklediğimi hatırlıyorum, Güney Amerika'ya gidip özgürlükten yana savaşabileyim diye. Irak savaşıyla belki de tarihimizin yeni bir aşamasındayız. Emperyalizmin sözcüleri dışında dünyada kime baksanız ABD'nin savaşına karşı. Ama eskiden olduğu gibi ABD'ye karşı savaşan güçlerden yana tek barışsever tanımıyorum. Günümüzde apolitik olduğu söylenen yeni kuşaklar da emperyalizmi, eskiden olduğu gibi, savaş çağrılarıyla değil ilgisizlikleriyle gayrimeşru kılmaktalar. Irak'ta ya da herhangi başka bir ülkede ne barışın ne de demokrasinin savaşla sağlanamayacağını da bir kez daha öğrendik. Bugün içinde yaşadığımız düzenin meşruiyetini çoktan yitirmiş olması yeni bir demokrasi modeline mi gebe, yoksa küreselleşme adı altında totalitarizmin güçlenmesinin belirtisi mi, zaman gösterecek."