Somuncu Sokağı

...İstanbul şehrinde, bir uçtan bir uca merdivenlerden oluşan nadir sokaklardan biridir. Belki de bu merdivenler yüzünden, yani burada yürümek ya sürekli inmek ya da sürekli çıkmak anlamına geldiğinden, Somuncu Sokağı'nda yaşamın olanca hengâmesini inkâr eden bir yan vardır. Somuncu Sokağı'nın merdivenleri yosun tutmuştur. Çıktıkça basamakların yeşili koyulaşır ve ister yaz olsun ister kış, yakınlardan bir yerden hep su sesi gelir. Derken, kediler çıkar karşınıza. Önce üç ya da beştir sayıları... Basamakları çıktıkça artar. Canları isterse peşinize takılır, yaltaklanırlar; canları istemezse ne yaparsanız yapın oralı bile olmazlar. İstanbul'un en vurdumduymaz, tasasız sokak kedileri burada ikamet eder. Sokak boyunca iki-üç basamakta bir karşınıza çıkan süt kapları, tavuk artıkları, kuru mamalar bu kedilerin gözlerinin nasıl bu kadar pek, karınlarının nasıl böylesine tok olduğunu açıklar. Ama insana keşke kedi olsaydım dedirten esas sürpriz, yukarıdadır, en üst basamakta... Somuncu Sokağı'nın son basamağına vardığınızda, bir kedi vahasında buluverirsiniz kendinizi...