kapat
Üye OlÜye Girişi
Bugünkü SABAH Gazetesi
  |  Benim şehrim | 14 Nisan 2007, Cumartesi
Son Dakika
arama
atv
Kanal 1
ABC
Hayvanlarla ilgilendiği için evini ve ailesini ihmal ettiğini itiraf eden İnci Kutay, yakın çevresindeki herkesin bu duruma alıştığını söylüyor.
İnci Kutay:'İlk zamanlar ağlıyordum'
İBB Tuzla Rehabilitasyon Merkezi'nin 2002 yılından beri gönüllüsü olan İnci Kutay, haftada üç-dört gün gittiği barınakta en az beş saat kalıyor. Barınakta neler yaptığını şöyle anlatıyor: "Kayıtları takip ediyorum. Evinden atılmış köpeklerin sahiplendirilmesi için çalışıyoruz. Hastalıklı olanları kliniğe götürüp, tedavi ettirilmesine yardımcı oluyorum. Her gün 25-30 köpek geliyor. Kör, sakat, yaşlı, mağdur hayvanların orada barındırılması mümkün olmadığı için ben ve diğer iki gönüllü arkadaşım ağırlığı sahiplendirmeye verdik." Barınağa ilk gittiği günlerde her gün eve döndüğünde ağladığını söyleyen Kutay, sonradan üzülmenin bir çözüm olmadığını anlamış: "Belli bir noktadan sonra duyguları bir tarafa bırakıp çözüm üretmek zorundasınız. Barınakla ilgilenmeyi bırakmayı hiç düşünmedim. Çünkü zaten bu işlerle ilgilenenlerin sayısı çok az. Dolayısıyla bu işe baş koyduysanız, bırakmak söz konusu olmamalı."