Paul Verhoeven yuvaya dönüyor. Ve anavatanı Hollanda'da, bizlere İkinci Dünya Savaşı'nın son yılında ve hemen savaş ertesinde yaşanan bir casusluk ve aşk hikâyesi anlatıyor. Hayli uzun (145 dakikalık) bir filmle.. Rachel adlı bir kabare şantözünün hikâyesi bu. Savaşın sonlarında, birlikte kaçmaya çalıştığı ailesi gözleri önünde Naziler tarafından vurulan Rachel'i, daha sonra bir Hollanda direniş örgütünde etkin biçimde çalışırken buluyoruz. Güzelliğiyle erkekleri, bu arada Nazi yöneticileri etkiliyor, sesiyle geceleri şenlendiriyor. Ama geri planda, bitmekte olan savaşta son zalimliklerini sürdüren işgalci Alman güçlerine karşı amansız bir savaş sürüyor. Kara Kitap aslında kötü bir film değil. Bize bir kez daha Nazilerin zulmünü, savaş suçlarının korkunçluğunu duyuruyor, gerçek soykırım nedir, onu hatırlatıyor. Verhoeven bunca yıldır Hollywood'da edindiği tüm maharetiyle işe sıvanıyor. Ve film tıkır tıkır yürüyor. Ama geriye kalan pek bir şey yok. Savaş ve casusluk filmleri türüne önemli bir şey katmıyor film. Yeterince unutulmazlaşamıyor, seçkinleşemiyor. Ve belleklerimizde yer etmeden geçip gidecek gibi duruyor. Robocop, Temel İçgüdü gibi filmlerin yönetmeni için bu, ancak mütevazı bir başarı sayılmalı.

KARA KİTAP **
(Zwartboek)/ Yönetmen: Paul Verhoeven/ Senaryo: P. Verhoeven, Gerard Soteman/ Görüntü: Karl Walter Lindenlaub/ Müzik: Anne Dudley/ Oyuncular: Carice Van Houten, Sebastian Koch, Thom Hoffman, Halina Reijn, Waldemar Kobus/ Alman- Hollanda ortak-yapımı.