|
 |
 |
 |
 |
|
Evden son kez çıktığımızı hissetmiştim
- O gün, yani Aydın Bey'in son kez hastaneye kaldırıldığı gün... Aklınızdan neler geçiyordu?
- Bir daha eve dönmeyeceğimizi çok iyi biliyordum çıkarken. Daha önce de ağırlaştı ve hastaneye kaldırdık, ama bu sefer biliyordum son olduğunu.
- Bilinci açık mıydı?
- Son saatlere kadar her şeyin farkındaydı. Benimle vedalaştı. Teşekkür etti, ellerimi öptü.
- Son zamanlarda Kuran okuyormuş, doğru mu?
- Yaklaşık 8-9 ay önce Kuran'ın Türkçe açıklamasını okudu. Piyanist bir dostumuz "Okumak ister misiniz" diye sorunca, "isterim" demişti. Daha önce okuyup okumadığına dair bir bilgim yok. Büyük bir sürat ve özenle okudu.
- Hastalığına ve acılarına dayanmak için maneviyata mı yönelmişti son dönemde?
- Diğer kitaplarının yanısıra Kuran ve bazı tasavvuf kitapları da okudu. Tahmin ediyorum ki bir arayışla okudu bunları. Herhalde maneviyata sığınma ihtiyacı duydu.  Onu okuma isteği bunun göstergesi bence.
- Aydın Bey'le çocuk sahibi olmayı düşündünüz mü hiç?
- Ben çocuk isteyince "Benim bir kızım var" dedi. Az istek gösterdi. Ama bu aramızda bir sorun olmadı. Çocukları çok seviyorduk, ama illa da bizim de olsun diye fazla ısrarcı olmadım.
- Nasıl tanışmıştınız?
- Bodrum'da tanıştık. Bodrum'a gitmeden iki gün önce Aydın aklıma düşmüştü. "Şu Aydın Güven Gürkan'ı görsem de ona iki çift laf etsem", demiştim. Allah beni iki gün sonra Aydın'la karşılaştırdı. Kaldığım otele geldi. "Merhaba, programınız çok güzel" dedi ve ahbaplığa başladık. 10 gün sonra bir gün kuafördeyken beni aradı. "Benim için mi süsleniyorsun", dedi. O anda çok heyecanlandım. Bir yıl sonra evlenme teklif etti. Hayatım boyunca bir daha evlenmem diye düşünüyordum. Ama karşılıklı çok istekliydik. Evlendik.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
