  |
|
Anne olmak için çok düşündüm
* Kazadan sonra "Artık erkekler benimle beraber olmak istemez" diye düşündünüz mü?
Hayır hiç düşünmedim. Ben tabii ki görmüyorum, tabii ki farklılıklarım var. Ama hiç şunu demedim, "Tamamen farklı bir insanım, şunları şunları yapamam..." Evet, belki Türk kahvesi yapamam çünkü kahve bakmayınca taşar... Ama daha önce de Türk kahvesi yapmayı beceremezdim zaten. Evimde her gün kadın çalışmıyor, mutfağa girip yemeğimi de yapıyorum ama eşim bu konuda benden daha becerikli.
* Eşinizin nasıl bir çekim oldu aranızda, onu hiç görmediniz...
Eşimin özel bir duygusallığı ve yaşam sevinci vardır. Mesela kızımı okula götürürken yolda adaların güzel silüetinden başlar, yaprağın hışırtısına kadar öyle güzel anlatır ki, hep tebessümle dinlersiniz. İşte bu beni çok etkiliyor...
* Çocuk sahibi olmaya nasıl cesaret ettiniz peki, karar vermek zor muydu?
Bunu iyice sorguladım ama bakabilir miyim diye değil. Belki mesleğim gereği, çocuk görmeyen bir annesi olmasından etkilenir mi, diye tereddüt ettim. Onun için bir travma olabilir mi, diye düşündüm.
* Oldu mu, kötü bir şey yaşadınız mı?
Hayır. Tabii ki sıkıntıları var, toplumsal boyutta bir takım sıkıntılar yaşıyor. Ama bunu tolore edebiliyor. Ben evlendikten sonra İsveçli bir çocukla tanışmıştım. Körler için bilgisayar parçaları geliştiriyordu ama kör değildi. "Nereden akıl ettin?" diye sordum, annesinin görmediğini söyledi. Bir çocuk olarak hiç etkilenmediğini anlatmıştı bana. Ama orası İsveç, Türkiye'de ne yazık ki bazı önyargılar hala devam ediyor.
* Nasıl sorunlarla karşılaşıyorsunuz?
Melis zeka olarak da farklı bir çocuk. 8 yaşına girdi ama üçüncü sınıfta. Dönem dönem farklı bir anneye sahip olmak onu yaralayabilir ama bunun altından kalkıyor, diye düşünüyorum. Bana çok düşkün, biraz kollama güdüsü var. Rollerimiz bazen farklılaşıyor, beni kucağına aldığı bile olur.
* Kaç yaşında farkına vardı görmediğinizin, nasıl anlattınız bunu ona?
İçgüdüsel olarak bütün canlılar fark ediyor. Doğduğu günden itibaren kızım da farkındaydı bence. Evimizde bir kedimiz var, o bile farkında görmediğimin. Melis çok erken konuştu, iletişimi kurabilmek için belki de. Biz hep sesle iletişim kurduk. "Melis neredesin?" dediğim zaman, bebekken bile mutlaka ses çıkarırdı.
|
