'Çağın Vebası'ndan kayıtsızlığa
İlginçtir ki, 80'lerde "Çağın Vebası" diye ortalığı ayağa kaldıran medya, 90'larda bu hastalığı unuttu. Eskiden sansasyonel bulduğu AIDS haberlerini bile şimdi kıyıya köşeye sıkıştırıyor.
Şu sıralarda İstanbul'da uluslararası katılımla 5. Türkiye AIDS Kongresi yapılıyor. AIDS Savaşım Derneği bu kongre vasıtasıyla hastalık konusunda yeniden gündem oluşturma çabasında.
Çünkü AIDS durmuyor!
Afrika ve Asya'da birçok ülkenin durumu kritik! Nüfusunun yedide biri, onda biri bu hastalığa yol açan HIV virüsüne yakalanmış ülkeler var artık... Tayland'da HIV'li çocuk sayısı bir milyona ulaşmış. Laf değil bu; bilim-kurgu da değil! Ne yazık ki gerçek!
(Biliyor musunuz ki, dünyada HIV virüsü bulaşmış 36 milyon insanın yarıdan fazlası 25 yaşın altındaki gençler!)
Ve bu hastalık tüm dünya gibi bizi de tehdit ediyor.
Bu yüzden AIDS Savaşım Derneği'nin çağrılarına ve kampanyalarına kulak tıkayarak, AIDS'i görmezden gelerek yaşayamayız...
Ama dernek başkanı Prof. Enver Tali Çetin'i dinleyince tüylerim ürperdi: Kimi zaman dertlerini anlatmak üzere başvurdukları resmi makamların kayıtsızlığı karşısında şaşkına dönüyormuş dernek yöneticileri. Bir broşür bastırmak bile hem maddi bakımdan hem de bürokratik açıdan büyük sıkıntılara göğüs germeyi gerektiriyormuş.
***
Dehşetli bir önyargı biraz espriyle, biraz da içimizdeki karanlık hesaplaşmaların sonucu, zihnimize iyice yerleşmiş durumda. (Bunu pazar günü konuşmacı olarak katıldığım panelde de yaşadım.)
AIDS'i cinsel bir problem gibi görüyoruz!
"Şöyle bir rahat sevişemeyecek miyiz?" yakınmasından kalkıp "sevişmesinler kardeşim!" öfkesine kadar uzanan bir yanlış bu...
İnsanlığı on binlerce yıldır hiçbir tehdit cinsellikten vazgeçirememiştir. Hiçbir yasak, hiçbir güçlük, sevip sevişmenin önünü kesememiştir. Bu zaten boş iş!
Ama AIDS'i böyle değerlendirmek iyiden iyiye yanlış...
AIDS cinsel bir problem değil, çok ciddi bir toplumsal sağlık problemidir!
AIDS eşcinsellerin, karşıcinsellerin, şunların bunların hastalığı değildir; bütün hastalıklar gibi bir hastalıktır ve asıl özelliği ölümcül olmasıdır!
***
Yapılması gereken çok şey var.
Prezervatif kullanımını yaygınlaştırmak, özendirmek önemli, tamam!
Ama çantasında prezervatif taşıyan genç kızlara güvenlik kontrolleri sırasında kuşkuyla bakmamak; onlara fahişe muamelesi yapmayacak bir bilinç geliştirmek de önemli!..
Gençleri eğitmek önemli, tamam!
Ama AIDS'lilere ucuz ilaç sağlamak, bakımlarını "uygarlık" ölçüleri içinde gerçekleştirmek de, bir o kadar önemli!..
***
Garip bir yanımız var: Üç beş "cahil" delikanlı buluyoruz medya marifetiyle. Sonra onların haline bakıp "Bak şu cahillere!" diyoruz... Ve rahatlıyoruz!
Oysa birilerini "cahil" diye yaftalamamız, bizi bilgili kılmaya yetmiyor ki!
Ne sokaktaki adam, ne kamu görevlileri, ne de medya yeterince bilgili AIDS konusunda.
Artık hiçbir gazete 80'lerin başında olduğu gibi ciddi ciddi "Bizim kanımız AIDS'e dayanıklı çıktı" türünden manşetler atmıyor, atmaz da...
Ama bu saçmalığın yerini kayıtsızlık değil de, artık bilgi ve özen almalıydı. Öyle değil mi?
ALTYAZI
Antonius: Kleopatra kraliçeymiş... Kraliçe, kraliçe! Neymiş kraliçe? Soy üstündekileri, geriye çıplak bir kadın kalır!
Rufius: Ama bunu generallerinize söyleyemezsiniz. Onlar da silahsızken çırılçıplak bir adam olduklarını bilirler.
( Kleopatra filmlerinden diyaloglara biraz daha devam edelim istiyorum. Bu da J. Mankiewicz'in 1963 yapımı "Cleopatra"sından...)
|
