Soru şu: Acaba efendilerimiz Atatürk'ün ölümünden bu yana Türkiye'nin neden iç dinamikleri ile reform yapamadığını merak ediyor mu?
Yıldız'da boş vakitlerinde marangozluk yapan mutsuz ve korku içerisinde bir Sultan yaşamıyor. Uzak sınır bölgelerinden savaş ve toprak kaybı haberleri gelmiyor. Dolmabahçe'nin açığında demirlemiş yabancı savaş gemileri yok.f
Ama o günlerden kalma bir şey yaşıyoruz: Üçüncü Meşrutiyet. Batılı ülkeler, aynen 19. yüzyılda olduğu gibi, Türkiye'yi kendi iyiliği için, baskı ile değiştirmeye çalışıyorlar. Türkiye'yi yönetenler de, tıpkı o günlerde olduğu gibi, bu değişime rıza gösterir gibi yapıyorlar ama sadece görüntüyü kurtarmak için. Kriz geçer geçmez eski numaralarına geri dönecekler.
Atatürk'ün ölümünden bu yana Türkiye'yi yönetenler reform yapma yeteneğine sahip değil. Atatürk'ün reform bayrağı yere düştü ve ayaklar altında çiğneniyor 60 küsur yıldır.
Halk değişim ihtiyacında ama efendilerini değişim yapmaya zorlama gücüne sahip değil. Değişim ve gelişme olmadığı için ülke tekrar ve tekrar ekonomik iflasın ve iç savaşın eşiğine geliyor. Batılılar -Uluslararası Para Fonu (IMF) ve Avrupa Birliği (AB) kıyafetinde-f devreye giriyor. Ankara'ya zorla reform yaptırıyorlar.
Esasında bu reformlara ihtiyacımız on yıllarca öncesinden var ve bunları biz kendi kendimize yapmalıydık.
Bunun tersine, Batılı ülkeler (başlarını Amerika çekiyor) 1999 aralığından bu yana zorla reform yaptırıyorlar Atatürkçü Türkiye'ye.f
Neden? Çünkü ikinci bir 'Avrupa'nın Hasta Adamı' istemiyorlar, başlarına bela olacak.
Mal alıp satan, borç alıp vadesinde geri ödeyen, azametli bir ordu besleyen, dengesiz bir bölgede bir denge çıpası olan, Müslümanlar'ın da demokrasi içinde yaşayabileceğini kanıtlayan güçlü ve müreffeh bir Türkiye istiyorlar. Atatürk de aynı şeyi istiyordu. Sen de, ben de, aynı şeyi istiyoruz.
Bir anlamda IMF ve AB, Ankara'dakilerden daha Atatürkçü. Atatürk'ün mirasını onlar devraldı denebilir, bir anlamda; bu her ne kadar ilk bakışta absürd gibi gelse de insana.
Neden Türkiye kendi iç dinamikleri ile çözüm üretemiyor?
Düşünce özgürlüğüne sahip olmayan otokratik bir ülke olduğu için.
Özgür düşüncenin olmadığı bir ülkede entelektüel altyapı da yoktur. Kitap olmayan elde sopa olur. Kafalar ezbercilik ve itaate, hurafe ve batıl itikata teslim edilir. Entelektüel dürüstlüğün yerinde dalkavukluk vardır. Bu kısır ortamda düşüncelerin gelişmesi, çözüm üretilmesi, namuslu ter dökülmesi çok zordur.ffff
Özgürlük romantik bir nosyon değildir. Üretimin -hem mal hem de düşünce olarak- en önemli unsurlarından biridir.
En büyük buluşların en özgür ülkelerde yapılmış olması, en müreffeh ülkelerin en özgür ülkeler olması tesadüf değildir.
Ama Atatürk'ün 21. yüzyıl Türkiye'sinde yöneticiler, reform kisvesi altında özgürlüklerin daha nasıl kısıtlanabileceğinin hesabını yapıyor.
Onların gündemlerindeki ilk madde, iktidarlarının devamıdır.
Bu iktidarın çekiciliği neden dayanılmazdır?
Batı demokrasilerinde zenginler iktidara sahip olur. Bizde ise zengin olmak için iktidara sahip olunur.
Bu halde iktidardakilerin çıkarları ile halkın çıkarları paralel değildir. Bunun anlaşılmasını mümkün olduğu kadar geciktirmek için halka mümkün olduğu kadar az özgürlük vermek gerekir.
Üçüncü meşrutiyet
