Atina'ya niyet Rusya'ya kısmet

Ankara Apo'yu ele geçirmeye karar vermişti... Suriye sınırına asker yığıldı. Şam, baskıya daha fazla dayanamadı, Apo'ya ültimatomu verdi: Kampları 1 hafta içinde kapat
Ekim 1998... Türk Silahlı Kuvvetleri beklenmedik biçimde birliklerini Suriye sınırına yığmaya başlıyordu. Şam savaş baskısına daha fazla dayanamadı. Aslında Suriye üzerinde büyük bir baskı oluşturan bu girişim, uzun hazırlıkların ve anlaşmaların sonucuydu. Amerikan gizli servisi CIA da bir yandan Türk Silahlı Kuvvetleri'ne yardımcı oluyordu. CIA uydular aracılığı ile Suriye'deki PKK kampları ile Öcalan'ın Şam havaalanına yakın; havuzlu, bahçeli malikânesinin fotoğraflarını çekiyordu. Fotoğraflar koleksiyona dönüşmüştü!..

Bunlar herhangi bir uluslararası toplantıda masaya yatırıldığında Suriye rejimini çok zor duruma sokacak belgelerdi. Amerikalılar bu belgeleri Suriye Gizli Servisi'ne vermeye karar verdi. Ancak diplomatik bir anlaşma olmadığı için fotoğraflar Suriye'ye verilmek üzere Mısır Gizli Servisi'ne verildi. Mısırlılar, fotoğrafları Şam'a iletti. Fotoğraf koleksiyonunun içinde bir de Amerikalılar'ın notu bulunuyordu: Bu durumun daha fazla sürmesi mümkün değil!..

ŞAM'DA ÇAY PARTİSİ TEHDİDİ
Bu noktada Suriye'yi asıl harekete geçiren, Türk Silahlı Kuvvetleri'nin 2 hafta sınıra asker yığması ve Türk generallerin "Şam'a çay içmeye gideceğiz" şeklindeki sınır savaşı tehdidiydi. Bir yanda Türk askeri diğer yanda ise CIA vardı...

Köşeye sıkışan Şam yönetimi, sürpriz bir biçimde Öcalan'ın serbest bir adam olduğunu açıkladı. Bu durum çok sayıda uluslararası gözlemcide "Türk ordusunun Suriye'ye baskısının ardında, Washington ve Kudüs'ün desteklediği karmaşık uluslararası diplomatik bir operasyonun olduğu" kuşkusunu doğurdu. Ankara-İsrail arasında yakın bir zamanda imzalanan askeri anlaşmalarla da desteklenen ve Washington tarafından kutsanan Ankara-Kudüs ittifakı Öcalan'ın Suriye'den çıkarılışında önemli etken oldu. Bu planın hedefi Öcalan'ın Suriye'den çıkmasından sonra İsrail tarafından Golan Tepeleri'nin Suriye'ye iadesi, Suriye'nin de İsrail'e güvenlik konusunda garantiler vermesiydi. Sonuçta her ülke farklı nedenlerle bu işten kârlı çıkacaktır: ABD, İsrail, Suriye ve Türkiye de bir numaralı düşmanını ele geçirecekti...

KAMPLARI HEMEN KAPATIN
Öcalan'ın yandaşları son derece gergin ve endişeli görünüyorlardı. Şam'da Öcalan'ın malikanesinin bulunduğu Mezzeh semtinde ağır bir atmosfer vardı. Hafız Esad'ın rejimi Öcalan'ı her geçen gün biraz daha yalnız bırakıyordu. Ankara'nın Suriye sınırına asker yığdığı haberleri Mezzeh semtine ulaştığında, Öcalan en yakın korumalarından birine o günlerde bir veda anlamına gelen şu sözleri söyledi: Etrafına iyi bak. Bu yerleri yakında bir daha göremeyebilirsiniz...

8 Ekim 1998... Yunanlı milletvekili Kostas Bantouvas, Şam'a Apo'yu ziyarete gitti. Öcalan kaçması gerektiğini ilk kez telafuz etti. Yunanlı milletvekiline, 'güçlü baskılar nedeniyle başka bir sığınak bulmak zorunda olduğunu' söyledi. Şam hiç aralık vermeden sıkıştırıyordu: PKK kamplarını 1 hafta içinde kapatacaksınız...

Planları bozulunca Rozelin ağlamaya başladı...
Suriye üzerindeki yoğun baskı, uzun bir süredir hazırlanan operasyonun sonucudur. Tüm bunları organize edenlerin hiçbir şeyi şansa bırakmadıkları görülüyordu. Öcalan en beklemediği anda darbeyi yemişti; o, örgütü, zayıflıkları, iç çatışmaları, bölünmeleri ve psikolojisi hakkında her şey bilinmekteydi. 'PKK kamplarını hemen kapa' uyarısının tuzu kurumamıştı ki, Suriye Gizli Servisi, Öcalan'a ülkeyi terketmesini söyledi. Ardından da Şam'dan "televizyona çıkma" emrini aldı.

Teröristbaşı iyice köşeye sıkışmıştı. Suriye ona, "Lübnan'daki Suriye'nin kontrolü altındaki topraklara taşınabilirsin" teklifini getirdi. Öcalan artık mesajı almış ve korkmaya başlamıştı. Danışmanlarının tavsiyeleri doğrultusunda o günlerde gideceği yer hakkında sürekli fikir değiştiriyordu.

KİMSE TELEFONUNA ÇIKMIYORDU
Teröristbaşının danışmanlarından ve Apo'yu hiç terk etmeyen kamikaze militan Rozelin Deniz kendisine Yunanistan'a gitmesini önerdi. Öcalan 19 Ekim 1998 günü bir uçurumun kenarından aşağıya doğru sürüklenmeye başladı. O akşam Öcalan Med-TV'ye çıkacaktı. Ancak Türkiye'den gönderilen bir sinyalle televizyon kanalının yayını karartıldı. Basın, 20 Ekim günü Türkiye'nin Suriye sınırını bombalamaya başladığını yazdı. Haber askeri kaynaklardan basına sızmıştı.

Yunanlı milletvekilleri tarafından daha önce Atina'ya davet edilen Öcalan kararını vermişti. Rota, Yunanistan'dı. Ancak Apo'nun Atina'ya sığınma çabaları boş çıktı. Yunanlılar'a ait bir uçakla Hellenikon Havaalanı'nafgiden Öcalan, sınırı geçememişti!

Teröristbaşı, Rozelin ve danışmanlarıyla Olimpic Havayolları'nın ofislerinde birkaç saat bekledi. Ona "Atina'ya gel" diyen Yunanlı milletvekilleri telefonlara çıkmıyordu. Dahası, terörist başını söz verildiği gibi kimse havaalanında karşılamamıştı. Yunanistan'ın kendisine sırt çevirdiğini anlamıştı Apo...

ÇARESİZ MOSKOVA'YA GİTTİ!
Atina planını yapan Rozelin bir köşede sinirinden ağlamaya başlamıştı. Yaptığı plan birileri tarafından bozulmuştu. Birkaç saat sonra havaalanına bir Yunanlı üst düzey görevli geldi. Ancak bu kişi, onu defetmeyi planlayan Yunan Gizli Servisi Başkanı'ydı. Yunanlı servis başkanıyla Öcalan, havaalanının ortasında sert bir tartışmaya girdiler. Başkan tartışmasının en sonunda Apo'ya "Buradan gitmek zorundasın" diye bağırdı.

Yunanlılar Türkiye ile savaşı göze alamamıştı. Sonunda Apo da, gerçekle yüzyüze gelmişti. Şam'dan sonra Atina da ona "GİT" demişti. Yunan Gizli Servis Başkanı, sert tartışma karşısında hayalkırıklığına uğrayan Öcalan'a son teklifini yaptı: Sen ve 6 adamını Rusya'ya götürebiliriz...

Ağlamayı kesen Rozelin, Apo'nun yanına gelip çaresizce planın kabulünü talep etti. Apo da onay verdi. Apo ve 6 yandaşı, Yunanistan Gizli Servisi'ne (EYP) ait Falcon tipi bir uçakla Moskova'ya hareket etti.

YARIN
* Apo neden Rusya'da da hayal kırıklığına uğradı?

* Terörist başı Rusya'da kimin evinde kalmıştı?

* Başbakan Primakov için Apo'dan daha önemli olan şey neydi?

* Apo neden Roma'yı seçti?

* 2 PKK'lıyı neden kendisi gitmeden önce Roma'ya yolladı?

* PKK ile Roma arasındaki elçi kimdi?

YASEMİN TAŞKIN