Lise 2 öğrencisinin mektubuna devam ediyoruz: "Şu anda ağlıyorum. Son günlerde eskisi gibi çok sık ağlamaya, sağlık sorunlarından şikayet etmeye ve susmaya başladım. Annemler de beni son zamanlarda birkaç kez ağlarken gördü ama onlara bir bilgi vermedim.

Son günlerde çok sessiz ve durgun olduğumu, stresin fiziksel belirtilerini taşıdığımı söylüyorlar ama ben onlara içinde olduğum bunalımı anlatmak istemiyorum. Çünkü çok üzüleceklerini biliyorum.f Şu sıralar yine intihar etmeyi düşünüyorum.

Burada da beni hayata tek bağlayan şey beni çok seven ailem. Onların benim için ne kadar üzüleceğini bilmeseydim çoktan intihar etmiştim. Ama herkes böyle bir aileye sahip olamayabiliyor.fO yüzden sorunların üstesinden gelemeyebiliyor.f Gerçi ben de geldim sayılmaz.

Sonuca geleyim:

Çocuklar doğumundan itibaren bir yarışın içine itiliyorlar.f Yetenekleri, ilgi alanları hiç sorulmuyor, araştırılmıyor.f

Fen-Matematik yapsın, takdir-teşekkür alsın da; bunları yapmak için gerekirse spor yapmasın, sosyal ve kültürel faaliyetlere yer vermesin.

Herkesin aklındaki görüş bu.f

Okulda öğretmenler, dışarıda toplum çocuklara müthiş bir baskı uyguluyor, hele bir de aile de baskı uyguluyorsa, işte bu inanılmaz sonuçlar doğurabiliyor.

Öğretmenler inanılmaz öğrenci ayırımı yapıyor, bazılarını seviyor, bazılarını sevmiyor ve bunu açıkça belli ediyor. Öğrenciye en ufak bir hatadan dolayı çok ağır, hak etmediği, suçuyla alakalı olmayan ve hayatını etkileyebilecek cezalar veriliyor ve öğretmenler bu öğrencileri teşhir ediyor.

İşte bir gencin gözünden, kendi deneyimleriyle birlikte intihar nedenlerini dinlediniz.f Bu ülkede herşey yüzeysel yapılıyor, hiçbir şeyin derinliğine inilmiyor.

Yukarıda size anlattığım okulla ilgili sorunlar sadece birkaç örnek.f Daha neler neler var.f İntiharı deneyen, düşünen daha ne kadar insan var çevremde.

Benim için baskı ve stres oluşturan nedenleri saydım ben size, okulumdan örnekler verdim ki dikkatinizi çekerim bu okul Türkiye'nin en iyi okullarından biri.f İşte en iyi okullardan birininf içinde böyle sorunlar var.

Düşüncelerim çok yoğun, gözlerim yaşlı olduğundan herhalde bu yazıyı 3 saatte bitirebildim.f Umarım okumuş ve ne demek istediğimi anlamışsınızdır.

Sevgiler ve Saygılar"

Bir tek şey söyleyebilirim, bu mektuba cevaben:

Varolmak artı 1'dir.

Yokolmak "0".

"0" neyle çarpılırsa çarpılsın sonuç sıfırdır.

Artı 1 ise sadece öyle kalsa bile "artı"dır.