Defense News adlı bir yabancı yayının verdiği habere göre Türkiye'nin Amerika'dan askeri amaçlı 50 Cobra helikopter satın alması konusundaki son engel de ortadan kalktı.

Helikopterlerin elektronik donanımının hangi ülkede imal edileceği konusundaki anlaşmazlık dolayısıyla konu bir yıldan fazla bir süre sallantıda idi.

Türkiye, AH-1Z King Cobra'ların bilgisayarlarının yerli bir kuruluş tarafından imal edilmesinde ısrar etti. Amerikan Bell Helicopter Textron Inc. buna karşı çıktı. Defense News'e göre bilgisayarların Amerikan Northrop Grumman Litton ile TÜBİTAK tarafından ortaklaşa imal edilmesi konusundaf uzlaşmaya varıldı.

Cobra'lar Türkiye'ye 1,6 milyar dolara mal olacak.

Bu, IMF'den sağlanacakfyeni kredi paketinin yüzde 10'u civarında bir paradır. Türkiye'nin içinde bulunduğu bu kritik ekonomik ortamda hücum helikopterlerine ayıracak 1,6 milyar doları var mı?

Askeri silah alımları, büyük meblağlar ifade etmesine rağmen, Türkiye'nin en az tartışılan konularından biridir.

Askerlerin her konuda thin-tank'leri, özel araştırma birimleri vardır.

Paşalar Türkiye'nin bütün konularında fikir sahibidir. Her konuda paşalardan daha çok fikir sahibi olması gereken siyasilerin ise birçok konuda hiçbir fikri yoktur. Savunma konuları bunlardan biridir.

Savunma harcamaları başka ülkelerde sivil hükümetlerinf hazırladığı konseptlere göre yapılır. Dış politika emellerinin ne olduğunu, dış tehditlerin nerelerden gelebileceğini politikacılar belirler. Örneğin, hükümet Rusya'dan bir saldırı beklemiyorsa Rusya'ya karşı silah satın almanın bir anlamı yoktur. Geçen gün dinlediğim bir emeklininfsözleriyle: "Eğer hükümet Hindistan-Pakistan savaşında Pakistan'ın yanında savaşa girmemeye karar vermişse, uçak gemisi almanıza gerek yoktur."

Türkiye'de hükümetler askeri harcamalara yön verecek savunma politikaları hazırlamazlar ve bu konularda askerlere direktif vermezler. Askerler böyle bir direktif talep ettiklerinde -gene emekli paşanın sözleriyle- "Siz bizden daha iyi bilirsiniz paşam, bir şeyler hazırlayın, imzalayalım" derler.

Bundan dolayı savunma bütçesi ve bütçe dışı harcamalar bağımsız olarak askerler tarafından hazırlanır, hükümet tarafından tartışmasız onaylanır ve Meclis'ten (eğer Meclis'e gönderilmiş ise) tartışmasız geçer.

Siz ve dış dünya da buna bakarak, ordunun sivil kontrol dışında, başına buyruk, demokratik olmayan bir örgüt olduğuna karar verirsiniz. Oysa gerçek farklıdır:f Askerlerin yaptığı, sivillerin kullanmadığı bir otoriteyi kullanmak, tahliye ettiği bir alanı doldurmaktan başka bir şey değildir.

Türkiye'nin savunma harcamaları NATO ortalamasının iki mislidir. Savunma harcamaları devlet harcamalarının en büyük kalemini teşkil eder. Türkiye bu paraları başka alanlarda çok yararlı bir biçimde kullanabilir ve kullanmalıdır.

Ama, bunun için, dış politikasının amacı Türkiye'yi barış çemberi içine almak olan, bel kemiği sağlam, ufukları geniş, savunma konularına hakim hükümetleri beklemek zorundayız.f