Arjantin'den gelen telefon
Buenos Aires'ten arayan Bülent Tanla "Buradan her şey daha farklı görünüyor!" dedi. Arjantin'de birkaç gündür yaşadıklarının heyecanı sinmişti sesine.
"Arjantinliler krizi öylesine ağır bir biçimde yaşıyorlar ki neredeyse her şeyin sonu gelmiş gibi görüyorlar. Halk akın akın ülkeyi terk ediyor. Yabancı elçiliklerin önü vize ve iltica kuyruklarıyla dolu. Osmanlı zamanında Arjantin'e göç etmiş olan Ermeniler ve Araplar da büyükelçiliğimizden izin alıp Türkiye'ye göçme derdindeler. Herkes diyor ki: En son giden kapıyı kapatır."
Bülent Tanla, CHP adına Arjantin'de önemli temaslar yapıyor.
Eski ve yeni politikacılarla, bilim adamlarıyla, gazetecilerle ve halkla görüşüyor.
Ona göre halkın bir bölümünün en büyük derdi; bankalarda yatmakta olan 60 milyar doları kurtarıp kurtaramayacakları endişesi.
Sistem öylesine bozulmuş ki, parası olan da bankadan çekemiyor artık.
***
Tanla Alfonsin'le de görüşmüş.
Daha önce 5 yıl Cumhurbaşkanlığı makamında oturan Alfonsin, şimdi Buenos Aires senatörü.
Bülünt Tanla'ya demiş ki: "Bizi Arjantin'de 10 yıldır uygulanmakta olan neo-liberal politika mahvetti."
Çünkü Cavallo'nun uyguladığı neo-liberal politikanın sosyal boyutu bulunmuyordu. Alfonsin'in uzun siyasi tecrübelerinden çıkardığı ders şu: "Sosyal boyutu olmayan neo-liberal politikalar ülkeleri iflasa sürüklüyor."
Arjantin krizinin bir başka boyutu da bulaşıcı olması tehlikesi.
Krizin Güney Amerika'yı ve İspanya'yı da etkisi altına alabileceğini söylüyor Tanla.
İspanya'nın Arjantin'de 40 milyar dolarlık yatırımı var ve şimdi bu yatırımlar tehlikede görünüyor.
***
Bülent Tanla'nın telefondaki heyecanlı sesinin aktardığı izlenimler şimdilik bu kadar.
Yurda döndükten sonra orada edindiği bilgileri hem CHP'ye sunacak hem de geniş kitlelerle paylaşacak.
Bu arada Türkiye'de de Arjantin tartışması bitip tükenmek bilmeden sürüp gidiyor.
Herkesin merak ettiği konu, Türkiye'de de Arjantin gibi bir sosyal patlama olup olmayacağı.
Bu soruya "Olmaz!" cevabı verenler; gerekçelerini "Çünkü Türkiye'nin göstergeleri daha iyi!" diye temellendirmiyorlar.
Sadece "Bizim halkımız alicenaptır, bizim halkımız isyan etmez!" vurgusunu yapıyorlar.
Televizyon ekranlarına birbiri arkasından çelişik görüntüler yansıyor: Halk "Açız, üşüyoruz, işimiz yok, delirmek üzereyiz!" diye feryat ediyor ve biraz sonra ekonomi kurmayları aynı ekrana çıkıp "Ekonomi çok iyi yolda" diye zil takıp oynuyorlar.
Gerekçeleri de borsanın yükselmesi.
Bir kişi de çıkıp sormuyor ki "Şu borsanın yükselmesinin halka ne faydası var?"
Böyle soruları sormak popülizm oluyor çünkü.
***
Benim Türkiye-Arjantin karşılaştırmasından çıkardığım kestirme sonuç şu: İki ülke de Amerika para verdiği zaman durumu biraz idare ediyor, kestiği zaman da yuvarlanıyor.
Amerika Arjantin'e de bugüne kadar inanılmaz paralar verdi ama sonunda dipsiz kuyuya giden bu kaynağı kesti ve Arjantin düştü.
Bizim şimdi efelenmemizi sağlayan da ne üretim, ne istihdam, ne reel sektör, ne ihracat: Amerika'nın verdiği paralar.
Washington'dan gelen bir başka telefon ise bu kez Ecevit'e bu kaynağın sonsuz olmayacağının hatırlatılacağını söylüyor.
Demek ki; taşıma suyla değirmen ancak bir süre dönebiliyor.
|
