| 11 Nisan 2009, Cumartesi |
Gurme kime denir?
10.04.2009
İLİŞKİLİ HABERLER
- Size gurme yazar denmesinden hoşlanmadığınızı biliyorum. Yemek yazarı mı demeliyiz?
- Yeme-içme kültürü yazarı, yazar...
- Peki gurme kime diyoruz?
- Gurmeyi herhangi birine diyebiliriz. Mesela benim bir gurme dostum var, Kapalıçarşı'da gümüşçü. Yurtdışına gider, en güzel yerlerde yemek yer (en pahalı değil yalnız), çeşitli yemek kurslarına gider... Gurme, Osmanlı'da şikemperver denen, ağzının tadını bilen, yediğini bilinçli yiyen kişidir. 20 yaşında insan gurme olamaz, ağız tadını geliştirmek için çaba gösterir.
- Yemek yazarı olmak isteyen gençlere ne önerirsiniz?
- Herkese şunu öneririm; çok fazla reklam çalışmalarına maruz kalıyoruz. Ambalaj, görünüş öne geçiyor. Bunlardan arınmış olarak, yemeği bir lezzet olayı halinde algılamayı öğrenmek lazım.
- Bu işe başladığınız zamanlardan bugüne temel birtakım konularda değişen fikirleriniz oldu mu?
- Oldu. Bu işlere başladığım zaman yöre yemeklerini, Anadolu mutfaklarını bilmiyordum. Yemek kültürünün İstanbul mutfağı üzerine odaklandığını düşünüyordum. O değişti. İnsan tecrübe kazandığı zaman, kolay olmasa da demin dediğim dış görünüşlerden etkilenmemeyi öğreniyor.
- Siz bu anlamda babanızdan yana da şanslıymışsınız.
- Evet. Bizim evde iyi yemek yendi hep. Babam, benim çocukluğumdaki İstanbul'un iyi lokantalarına götürürdü beni. İyi lokantalar dediğimiz Pandelli, Konyalı, Ege, Borsa Lokantası gibi yerler Sirkeci civarında toplanmıştı. Bir de aşçı dükkanları vardı, İstanbul'un dört bir yanında. Çocukluğumdan beri onlara gittim. O zaman bir restoranın dış görünüşüne kapılmamayı, yemeği yemek olarak görmeyi öğrendim.
- Yeme-içme kültürü yazarı, yazar...
- Peki gurme kime diyoruz?
- Gurmeyi herhangi birine diyebiliriz. Mesela benim bir gurme dostum var, Kapalıçarşı'da gümüşçü. Yurtdışına gider, en güzel yerlerde yemek yer (en pahalı değil yalnız), çeşitli yemek kurslarına gider... Gurme, Osmanlı'da şikemperver denen, ağzının tadını bilen, yediğini bilinçli yiyen kişidir. 20 yaşında insan gurme olamaz, ağız tadını geliştirmek için çaba gösterir.
- Yemek yazarı olmak isteyen gençlere ne önerirsiniz?
- Herkese şunu öneririm; çok fazla reklam çalışmalarına maruz kalıyoruz. Ambalaj, görünüş öne geçiyor. Bunlardan arınmış olarak, yemeği bir lezzet olayı halinde algılamayı öğrenmek lazım.
- Bu işe başladığınız zamanlardan bugüne temel birtakım konularda değişen fikirleriniz oldu mu?
- Oldu. Bu işlere başladığım zaman yöre yemeklerini, Anadolu mutfaklarını bilmiyordum. Yemek kültürünün İstanbul mutfağı üzerine odaklandığını düşünüyordum. O değişti. İnsan tecrübe kazandığı zaman, kolay olmasa da demin dediğim dış görünüşlerden etkilenmemeyi öğreniyor.
- Siz bu anlamda babanızdan yana da şanslıymışsınız.
- Evet. Bizim evde iyi yemek yendi hep. Babam, benim çocukluğumdaki İstanbul'un iyi lokantalarına götürürdü beni. İyi lokantalar dediğimiz Pandelli, Konyalı, Ege, Borsa Lokantası gibi yerler Sirkeci civarında toplanmıştı. Bir de aşçı dükkanları vardı, İstanbul'un dört bir yanında. Çocukluğumdan beri onlara gittim. O zaman bir restoranın dış görünüşüne kapılmamayı, yemeği yemek olarak görmeyi öğrendim.
İLİŞKİLİ HABERLER
Yayın tarihi: 11 Nisan 2009, Cumartesi
Web adresi: https://www.sabah.com.tr/2009/04/11/ct/haber,10158F6A452642D28385CCE47DC65721.html
Tüm hakları saklıdır.
Gurme Haberleri
Son Dakika | Ana Sayfa | Yazarlar | Çizerler | Günün İçinden | Ekonomi | Gündem | Siyaset | Dünya | Spor | Hava Durumu | Sarı Sayfalar | Dosyalar | Günaydın | Televizyon | Astroloji | Sağlık | Magazin | Teknoloji | Otomobil | Turizm Rehberi | Emlak | İşte İnsan | Sabah Çocuk | Mobil Eğlence | Detaylı Arama | Cuma | Cumartesi | Pazar | Kültür-Sanat | EGazete | Gazete Reklam | Internet Reklam | Gizlilik Bildirimi | Künye / İletişim | Bize Ulaşın
 |
Copyright © -2009 Tüm hakları saklıdır. TURKUVAZ GAZETE DERGİ BASIM A.Ş. | 
|