75 seneden beri Türk insanı yani İstanbul insanı, mal ve madde ağırlıklı olarak büyümüş. Bakın bir örnek vereyim: Bir eve hırsız giriyor, anne ile kızı uyuyor. Hırsız ikisine birden tecavüz ediyor. Kadın bağırıyor, hırsız ikisinin birden boğazını kesiyor. Sonra adam yakalanıyor. 36 seneyle cinayetten yargılanıyor, üçte birini çekiyor ondan, bir bakıyorsunuz bir partili de af çıkarıyor, iyi halden dolayı yedi-sekiz sene sonra çıkıyor. 18 yaşındayken girmişse 28 yaşında çıkıyor. "İki tane de leşim var," diyor. Gidenler gidiyor. Şimdi geri alıyorum filmi. Bir eve hırsız giriyor. Anne ile kızı uyuyor. Hırsız onlara tecavüz ediyor. İkisinin de boğazını kesiyor, öldürüyor. Anne ile kızın telefonlarını bir de masanın üzerinde duran 100 lirayı alıyor. Adamı yakalıyorlar. Gasp suçuyla kafadan müebbet hapis... İşte kanun bu. Bunu kötü niyetliler de biliyor zaten "Bir şey olmaz," diyorlar. Gasp önemli, cinayet ikinci planda. Orada kadın öldü, kızı öldü. Ama malı korumak üzere düzenlenmiş her şey. Mal üzerine olan bir anayasa. Mal haklarına önem veren bir anayasanın getirdiği çocuklarız biz... Arabalı vapurda kuyruk var. Hemen burnunu sokuyor, öne geçiyor, o giriyor, arkadaki kalıyor. İşte Türk bu... Bu genlerinde var. Aslında sadece Türklerin demiyorum, sadece Türkiye'de yaşayanların. Türkler aslında öyle değil ama Araplarla birleştikten sonra tamamen sanat yok oldu.
Yayın tarihi: 21 Mart 2009, Cumartesi Web adresi: https://www.sabah.com.tr/2009/03/21/ct/haber,04BC722F56E74CBE825AEE3919F9B584.html Tüm hakları saklıdır.