Lokman Kaya iş istiyor!

Dün işsizlik üstüne gazete haberlerini, köşe yazılarını okudum.
"İşi olanlar, işi sürenler, işten atılmayanlar, işi bozulmayanlar" çok güzel yazılar yazmışlar.
Eminim devlet ile millet bunları dikkate alır.
Baktım...
Dört yıl en sıkısından Ekonomi okumuşum...
Okur iken, sendikada oradan oraya koşturmuşum, binlerce demiryolu işçisinin toplu sözleşmesine akıl, emek koymuşum, hat boyu evleri, lokalleri, dört bir yanı dolaşmışım.
Demek ki bir şey öğrenmemişim; o güzel akıllara hayranlık da bana ders olsun!

Üniversitede okurken iş deyince...
Sendikanın ardından Marmara Belediyeler Birliği'nde de çalışmıştım.
Tam 12 Eylül öncesi.
O devirde önemli ve etkili bir birlikti, çünkü belediyelerin bugünkü geliri, serveti, gücü ve rantı bu denli yoktu.
Pek araç gereç de yoktu. Kentlerde yoksulluk tabii yine çoktu.
Kriz dersen, yüksek enflasyon, kıtlık, yokluk, kuyruk...
Ölüm dersen, Gladio, Kontrgerilla, cinayet, katliam mevsimi.
Neyse...
Belediyeler Birliği'nin mühim işlerinden biri "Tanzim Satış Mağazaları" idi. (Bülent Yardımcı'nın kulakları çınlasın. Selahattin Yıldırım'ın, Orhan Akçar'ın, Halil Ünlü'nün ve 30 yıl öncesinin öteki dostlarının da.)
Gösterişsiz reyonlarından, raflarından evine nispeten ucuza file taşıyan bilir.
Yağın "piyasa uyanıklarınca" stoklandığı devirde, bir litre orada bulabilen bilir.
Üreticiden tüketiciye bir hat kurmaya çalışan bu Tanzim Satış işine, hakiki pazarcılar da afilli piyasacılar da çok bozuluyordu. "Sosyalist bi şi" diyerekten.
Fiyatları aşağı çekiştiriyor diye düşünerekten.

Sonra devir değişti. "Bolluk" geldi. Vitrinler doldu, taştı. Birçoğumuz çocuktuk, top oynadık acıktık; birçoğumuzun karnı doydu, büyüdü.
Bugün, 30 yıl sonra, caddelerde reklam panolarında o eski dosta rastladım.
"Tanzim Satışlar" kamunun elinden özelleştirilmiş, Ege'de, İzmir'de çoktan Tansaş olmuştu.
"Serbest piyasa" idi ya, arada Veli Küçük'ü bile yönetici olarak istihdam etmişti.
Sonra el değiştirmiş, Türkiye'nin en büyük "serbest piyasa marketleri zinciri" arasına katılmıştı.
"Serbest piyasa" nın Tansaş'ı, atasının ruhuyla bugün caddelerde, medyada seslenmeye başlamıştı:
"Bir millet uyanıyor: Tanzim satış fiyatları!"
Nereden nereye. Nasıl bir asla rücu!
Bu da "Piyasanın görünmez dili" olsa gerekti!
"Tanzimli piyasa"nın hayaleti.

Fakat onca okuyup da "uzmanları" gibi ekonomi bilmememin, o tür işlerde çalışmış olmamın, tanzim edilmiş hatıraların başlıkla ilgisi yok.
Başlık, bir okur mesajından. Geldiği gibi aktarıyorum:
"Selamu aleyküm. Nasılsınız, iyisiniz. İnşallah siz ve aileniz iyisiniz.
Batman'dan Lokman Kaya. Evli, 3 çocuk babası.
Lise, e sınıf ehliyet, bilgisayar sertifikası, elektrik, su, berber, güvenlik, muhasebe, boya, eczacılık vb. işleri biliyorum.
Çay, sigara, kola, alkol kullanmıyorum.
Sizden mümkünse iş, mümkünse ücretsiz bir buzdolabı istiyorum.
Allah razı olsun, inşallah olumlu bir yanıt bekliyorum. Ev eşyası, inşallah olumlu bir yanıt bekliyorum. Allah rızası için, teşekkürler. Çocuk maması. Çocuğum için çok ihtiyaç var.
Allah rızası için, lütfen iş, iş, iş.
Teşekkürler. Lokman Kaya. Batman."
Bir de "işi ve mesleği olan" bir aileden, bir eşten bir mektup iletip gideyim:
"Umur Bey, bu kaçıncı yazışım. Yine olmadı, milletin vekilleri yine kabul etmedi uzman çavuşların iyiliğini. Allahım anlamayanlara da, nedir gelecek korkusu, göstersin. Böyle deyip belki saçmaladım. Ama biraz önce eşimle konuştum. Ağlamaklıydı. Ben sizin sonunuzu nasıl garantiye alacağım diye, boşa mı canımızı ortaya koyuyoruz diye."

Bir millet uyanıyor mu, hakikaten!

Yasal Uyarı: Yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm hakları Turkuvaz Medya Grubuna aittir. Kaynak gösterilse dahi köşe yazısı/haberin tamamı özel izin alınmadan kullanılamaz.
Ancak alıntılanan köşe yazısı/haberin bir bölümü, alıntılanan habere aktif link verilerek kullanılabilir.

Ayrıntılar için lütfen tıklayın