Androjen melekler Aya İrini kubbesinde

Röportajdan sonra, ben kendi röportajımıza uçtum. Arada birazcık unuttum Rufus'u, sonra saat 8 gibi Aya İrini'deydim. Son içmeler filan derken, içeri girdik, kapılar kapandı ve Rufus her zamanki gibi şık, pembe ceketiyle sahneye çıktı. Konser açılışı Agnus Dei'di; bir an androjen melekler yağıyor sandım kubbeden. O kadar ruhani bir girişti ki herkes çakıldı ve konserin büyük kısmı çıt çıkmadan izlendi; hayretlik bir durumdu. Siyah bir Steinway & Sons piyanoyla Rufus çaldı, söyledi. Dört ya da beş şarkıda akustik gitarı vardı. Aya Sofya'da etkilendiği İmparatoriçe bölgesinden, salonun kızlarına geçerek, onlara ithaf ettiği Little Sister; bir gece önce yaptığı tekne gezisinde gördüğü Boğaz Köprüsü'nün pembeler, morlar, yeşillerle nasıl 'gay bridge' (gay köprü) olduğunu anlatarak, gay sultanlara ithaf ettiği Gay Messiah ve tatlı bir kediye ön sıralardaki insanların verdiği abartılı tepki yüzünden bölük pörçük çalıp, sonra tekrar baştan aldığı Leaving for Paris, ikinci çalınışında çok güzeldi. Diğer favorilerim Cigarettes... ve Art Teacher'ı da İstanbul'da canlı dinleyebilmiş olmam, gece boyu etrafa mesut bir surat ifadesi saçmama sebep oldu. Hadi Natasha'yı geçtim belki, ama Poses niye yoktu...