Tabancadan bombaya

Geçen gün aynı 12 Eylül 1980 darbesine ortam hazırlamak için, aynı silahın önce sağcıların, sonra solcuların eline verilerek, bir şiddet ortamı yaratıldığından söz etmiştim ya...
Bakın 'Zincirbozan' adlı filmin senaryosunu yazarak o döneme ışık tutan ve bu tip konuları iyi bilen gazeteci Avni Özgürel ne diyor:
"Eski Başbakan Nihat Erim (19 Temmuz 1980) ve DİSK Genel Başkanı Kemal Türkler (22 Temmuz 1980) cinayetinde kullanılan silah, aynı. İhtilal öncesi pek çok olayda, birçok gruba aynı silahın verildiğini biliyorum. Bunu, ihtilal öncesinde istihbaratçı olarak çalışan bir Emniyet Genel Müdürlüğü üst düzey yetkilisinden, üç dört yıl önce öğrendim. Solculara da, sağcılara da aynı silah verildi. O tabanca hiçbir zaman ele geçirilemedi. Mermi çekirdeklerinden anlaşıldı aynı tabancadan çıktığı. O zamanlar kriminoloji, Adli Tıp gelişmemişti. İlgili kişiler bu tür eşleştirmeler, dağıtımlar yapmakta bir sakınca görmedi. 'Nasıl olsa Türk polisinin anlaması, takip etmesi mümkün değil' diyorlardı. Bir silah değil, birçok silah defalarca servis edildi. Kimi zaman sol grubun, kimi zaman sağ grubun elinde görüldü." (Hürriyet, 8 Nisan 2007)
Soralım: Acaba bugün tabancadan ziyade el bombasına yönelişin anlamı nedir? Henüz patlamamışsa izini sürmek kolay mı, zor mu?