Kurbağa koleksiyonu

Ceylan Çaplı tam bir gönül adamıydı. Hayat, onun için eğlence, mutluluk demekti. Hep olumlu düşünür, pesimist insanlardan çok haz etmezdi. İnsanları kurbağaya benzetir ve kurbağa koleksiyonu yapardı. Arkadaşlarına da kurbağa lakapları takar, kurbağalar üzerine oyunlar yazardı. Ayrıca vantilatör koleksiyonu vardı. Çatı katında yüzlerce farklı vantilatör biriktirirdi. Dört yıl önce içkiyi bırakmıştı. En büyük zevki yürüyüşe çıkmak, DVD izlemek ve yazı yazmaktı. Öyküler ve şiirler yazıyordu.

ÖLMEKTEN KORKMUYORUM
10 Şubat 1998 yılında Şamdan dergisine verdiği röportajda, "Ölmekten korkmuyorum," demişti. Yakın arkadaşlarına göre, o ölümü kendi seçmişti. Belki beyni ona ağır gelmişti ve beynini susturmuştu belki de çevredeki olaylara karşı bir tepki göstermişti. Ama basına yansıyanın aksine yalnız değildi. Daha birkaç ay önce Les Ottoman'da yakın bir arkadaşının doğum günü partisine katılmıştı. Ocak ayında ise Bebek'te ona sürpriz bir doğum günü partisi yapılmıştı. Talimhane'deki dokuz dairelik apartmanında oturanlardan üç ay önce taşınmalarını istemiş ve yavaş yavaş apartmanı boşaltmaya başlamıştı. Apartmanda bir tek eski DJ'i Serkan Özyürek kalmıştı. Bütün işlerini kendi yapıyordu. Apartmanın merdivenlerini bile kendi siliyordu. Ama bunu mecburiyetten değil, titizlikten yapıyordu. Bir de fatura işlerini halleden, onun arabasını kullanan yardımcısı Mustafa vardı. Mustafa her pazartesi sabahı olduğu gibi o sabah da Çaplı'nın evine gitti. Kapıyı çaldı ama kimse açmadı. Önce uyku düzensizliği çektiği için uyuyakalmış olabileceğini düşündü. Ardından da çilingire gitti. Polisle birlikte kapıyı açtıklarında Çaplı, kafasında şapkayla televizyon karşısında oturuyordu. Televizyon da açıktı. Ama o hayatta değildi.