Benim "Haberci" medyam!..

Öcal Ağabeyim geçen hafta Türkiye'deki spor medyasının tükenişinin altını çizdi.. "Muhabirlik bitti. En büyük kulüplerde dahi olup bitenlerden kamuoyunun haberi olmuyor" dedi.
Haklı..
Muhabirlik bitti.
İki sebepten..
1- Patronlar muhabire para vermiyorlar. Gazeteleri muharrirler (Yazarlar) taşıyor. Haber ihtiyacını da ajanslar ve internet siteleri sağlıyor. En büyük gazeteler dahi, ajansların her gazeteye yolladığı röportajları (Röportajı artık ajans yapar mı, ayıp) tam sayfa yayınlamaktan utanmıyorlar. Futbolcu sitelerinden manşet çıkarılıyor.
2- Kıdemli muhabirler, gördüklerini, duyduklarını, bildiklerini, yönetimle, başkanla araları bozulmasın diye yazmıyorlar. Yazdıkları, sadece kulüp yönetimlerindeki dostlarının hoşlarına gidenler, ya da onların izin verdikleri.
Canlı örnek..
Bu dediklerimi pazartesi akşamı 90 Dakika'da anlattım. "Florya'da nelerin olup bittiğini bilen tek kişi yok mu medyamızda" dedim.. Haşmet yayında yanıt verdi, Türkiye dinledi..
"Yarın Vatan'da Florya'nın iç yüzünü okuyacaksın. Bizim çocuklar çok iyi bir araştırma yapmışlar" dedi.. Onlardan duyduklarının bir bölümünü de anlattı.
Ertesi sabah erkenden Vatan'a sarıldım..
Tek satır yok..
Dün sabah erkenden gene Vatan aldım. Gene "Tıssss!.."
Hazır sayfa yayından nasıl ve kimlerin baskısı ile alındı bilmiyorum. Ama tahmin ediyorum.
Yanlış anlaşılmasın. Vatan canlı örnek.. Yoksa "Yok aslında birbirimizden farkımız.."
Bab-ı Ali'nin geldiği nokta budur.
Haber yok.. Olana da oto sansür!..