Terörü yazmak, teröre hizmettir!..

Günledir gazetelere baktıkça, televizyonların ana haber bültenlerini izledikçe, o rezil katiller güruhunun ve yandaşlarının nasıl sevinçle bayram yaptıklarını, nasıl coştuklarını tahmin ediyor ve kahroluyorum..
Medya olarak onların tuzağına balıklama düşüyor, eylemlerinin zafere dönüşmesini sağlıyor, ülkemizin üzerine asıl bombayı biz patlatıyoruz.. Hem de A4 falan değil, bugüne dek atılan en büyük nükleer bombadan daha zarar veren patlamayı biz yapıyoruz.
Bir düşünün.. O katil sürüsünün, Anafartalar Çarşısı'nda çalışmak, ya da o sırada o durakta beklemek dışında suçu olmayan insanlarla ne alıp veremediği var?.. O masum siviller, düşmanı mı, hedefi mi?..
Hiçbiri değil..
Buna rağmen öldürüyor..
Neden?..
İşte medyada bu sahneleri yaratmak için..
Adını duyurmak, yandaşlarına moral, yandaşlarına cesaret, yandaşlarına heves vermek için..
Günlerden beri benim Sabah'ım dahil gazeteler, benim atv'em dahil televizyonlar, terör örgütü bülteni, terör örgütü yayın organı gibiler.
Onlar bunca insanı, sırf, ama sırf bu reklamları yapılsın diye katlettiler.. Amaca ulaştıklarını gördüler.. Coştular.. Heveslendiler.. Şimdi yenisini, daha ses getirecek olanı planlıyorlardır, inlerinde..
Gazetecilik.. Halkın haber alma hakkı.. Tamam.. Ama bir de sorumluluk var.. Bu vatana, bu ülkeye, bu insana, insanlığa karşı sorumluluk..
Londra'yı ayni günde hem de nasıl kana bulamıştı terör, metrolarda, otobüslerde ayni anda patlayan bombalarla..
Patlama yerinden tek görüntü izlediniz mi?.. Yerde yatan cesetler.. Karga tulumba taşınan yaralılar?..
İngilizler de izlemedi. Dünyada kimse izlemedi. İngiliz televizyonları sadece uzaktan çekilmiş görüntülerle yetindiler. Mevzilenmiş polisler.. Gelip giden itfaiye arabaları. Hepsi bu.. Ambulans görüntüleri bile yoktu. Ne kendileri yayınladılar, ne üç kuruş için dünya TV'lerine sattılar..
İngiltere'de yasa mı var yasaklayan?.. Tam tersine.. Onlardaki basın, haber alma ve ifade özgürlükleri, bizdekini katlar..
Peki orda ne var?..
İz'an!..
Oranın gazetecisi, örgütün amacını biliyor ve bu amaca hizmet etmiyor. Ordaki gazeteci vatanını her şeyin üstünde tutuyor. Vatan sevgisi, her türlü tiraj ve reyting kaygısının üzerine çıkıyor. Biz, terör örgütlerinin halkla ilişkiler servisi gibi çalışıyor, onları bile bile yeni eylemlere teşvik ediyoruz.
Yaptığımız vatana ihanet..
Tam da turizm sezonu başlarken, dünya medyasına kendi ellerimizle yaydığımız bu görüntülerin bu ülkeye neye mal olacağını düşünmekten dahi aciz durumdayız.
Her terör haberi, her terör görüntüsü, her terör yazısı ve yorumunda imzası olanlar, o terör eylemini gerçekleştirenlerin ekmeğine yağ süren, işbirlikçileridir.
Ben bu oyuna gelmem. Gelmeyeceğim!.