Bundan 88 yıl önce bugün Beyazıt Meydanı bir "cinayete" şahit oldu. 1915'teki Ermenilerin tehciri sırasında çıkan olaylarla ilgili kurulan ve işgal güçleri ile Ermeni cemaatinin etkisi altında olan askeri mahkeme Boğazlıyan Kaymakamı Kemal Bey'i idam etti. Ancak Atatürk'ün 14 Ekim 1922'de çıkardığı kanunla Kaymakam Kemal Bey'i ilk 'Milli Şehit' ilan etmesi ve ailesine de ömür boyu "şeref maaşı" bağlamasi, uğradığı haksızlığı da tarihe geçirdi. Darağacında iken, son sözlerinde masum olduğunu haykıran ve kendi idam sehpasını iterek ölüme giden şehit kaymakamın ilmek boynundayken halka emanet ettiği kızlarından, 93 yaşındaki kızı Müşerref Gürenci ile babasının idamını konuştuk. Müşerref Gürenci, hatırladığı o günleri şöyle anlattı:

'MASUM OLDUĞUNU HALK BİLİYORDU'
"İdamdan sonra İstanbul işgal altındayken bile Türk askerleri babamın cenazesine eşlik etti. Görkemli cenaze töreni birlik ve beraberliği hatırlattı. Babam tamamen suçsuzdu ve halk da bunu biliyordu. Atatürk'ün çıkardığı kanunla idam kararının haksızlığı ispatlanmıştır. Atatürk, düzmece mahkemelerde alınan idam kararlarını Türk milletinin tanımadığını, Damat Ferit Hükümeti'nin İngilizlerin baskısıyla uyguladığı kurban siyasetinin aramızdan aldığı Türk bürokratlarının onbinlerce insanımız tarafından milli miting görüntüsü ile toprağa verdiğini biliyordu.

" İŞTE KEMAL BEY'İN SON SÖZLERİ
"Sevgili vatandaşlarım, ben bir Türk memuruyum. Aldığım emri yerine getirdim. Vazifemi yaptığıma vicdanım emindir. Sizlere yemin ederim ki, ben masumum. Son sözüm bugün de budur, yarın da budur. Ecnebi devletlere yaranmak için beni asıyorlar. Eğer adalet buna diyorlarsa, kahrolsun adalet! Benim sevgili kardeşlerim, asil Türk milletine çocuklarımı emanet ediyorum. Bu kahraman millet, elbette onlara bakacaktır. Allah, vatan ve milletimize zeval vermesin. Amin. Borcum var, servetim yok. Üç çocuğumu, millet uğruna yetim bırakıyorum. Yaşasın millet."