Değişik bir gazetecilik döneminden geçiyoruz.
Alışmadığımız türden. Hafta sonunu karışık geçirdik.
Yazarımız Yılmaz Özdil, hafta içinde beni hedef alan bir yazı yazmıştı.
Yılmaz'ı biliriz. Güldük geçtik. Cumartesi günü ise hem TMSF'yi, hem beni hedef tahtasına oturttu.
Ben alışığım, takmam. Ciddiye de almam.
Fakat hukukçular ciddiye aldı.
"Bu yazı Basın Kanunu'na aykırı" dediler ve yazı sayfadan çıkarıldı.
Bu duruma yazarlarımızın bir bölümü tepki gösterdi.
İşin ilginci, tepki gösterenlerin, Yılmaz Özdil'le taban tabana zıt düşüncelere sahip olanlar olmasıydı. Yılmaz'ın fikirlerine katılmayanlar, bir fikir yazısı olmasa bile Yılmaz Özdil'in yazı yazma özgürlüğüne sahip çıkmak istedi.
Uzun uzun konuştuk.
Sonunda yazı yazmamanın bir tepki göstermekle birlikte, yazar için uygun tepki olmadığını, okurlara, SABAH'a, basındaki çok sesliliğe ve haliyle demokrasiye hizmet etmeyeceğine karar verdik.
Bizim için, ambarlarına patlayıcı yerleştirmeye çalışsa da, ucuz kahramanlığın değil, SABAH'ı okurları için, basındaki çokseslilik için sakin limanlara yüzdürmenin her şeyden daha önemli olduğuna inanıyoruz.
Rekabette ve siyasette editoryal bağımsızlığımıza bugüne dek karışan olmadı.
Bizim için de önemli olan bu.
Çünkü biz bu mesleğe, bu gazeteye aşkla bağlıyız.

NOT: Bu yazıyı kaleme aldığım dakikalarda dünkü tiraj raporları önüme geldi. SABAH, bu pazar da kuponlu gazete Hürriyet'le atbaşı yarışmış. Pazar günü kuponsuz SABAH 862 bin, kuponlu Hürriyet ise 960 bin satmış. Kuponlu Milliyet ve kuponlu Vatan'ın ikisinin toplam satışı Sabah'ın yarısını bile bulmamış. Okurlarımıza çok teşekkür ediyorum.